Zoeken in collecties

Het kloosterterrein van het tertiarissenconvent het Oude Hof te Weesp, dat aan Sint Johannes Evangelist toegewijd was, besloeg het gebied tussen het Grote en Kleine Plein, de Oude Gracht en de Nieuwstraat. Het convent vond waarschijnlijk zijn oorsprong in een in 1397 gestichte gemeenschap van zusters des gemenen levens. In 1397 ging deze gemeenschap over naar de derde orde van Sint Franciscus. Tevens schaarde het zich onder het Kapittel van Utrecht. Behalve met de inkomsten uit giften, het verpachten en verhuren van gronden en het houden van proveniers voorzagen de zusters met spinnen en het weven van linnen in hun levensonderhoud. Wel trachtte het stadsbestuur het door de zusters aankopen van gronden als ook het voor de markt voortbrengen van producten te controleren en te reguleren. In 1459 werd hiertoe tussen de zusters en het stadsbestuur een overeenkomst gesloten, waarin tevens geregeld werd dat de zusters het onderhoud van een deel van de vestingswerken voor hun rekening zouden nemen. In 1563 telde het convent, dat alleszins als welvarend aan te merken was, ongeveer dertig à veertig zusters. Toen de stad in 1577 de zijde van Willem van Oranje koos, luidde dit het einde van het convent in. Drie jaar later werden de kloostergoederen op last van de Staten van Holland overgedragen aan de stad. De overgebleven zuster ontvingen vanaf toen van stadswege alimentatie. Het kloostercomplex werd deels tot burgerweeshuis en deels tot armenweeshuis ingericht. In 1837 werd in de Sint Laurentiuskerk te Weesp de zogeheten "collectie Weesp" teruggevonden. Deze collectie van zo’n 110, vooral uit het Oude Hof afkomstige banden bestaat zowel uit in het klooster voor een deel zelf afgeschreven oude handschriften als uit incunabelen en postincunabelen. Het betreft hier religieuze werken zoals gebedenboeken, sermoenen en heiligenlevens. De collectie bevindt zich thans in de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag