Zoeken in collecties

In het Meester Geertshuis woonde een zuster uit Westfalen, die Elisabeth Vosses heette. In 1405 vestigde haar hoogbejaarde moeder zich ook te Deventer in één van de kleine woningen, die Reinier Buyskens bij zijn huis in de Papenstraat gebouwd had. Toen de oude vrouw niet meer alleen kon blijven, verliet Elisabeth Vosses het Meester Geertshuis om voortaan met haar moeder samen te wonen. Al spoedig wist Elisabeth Vosses enige vrouwen, die een devoot leven waren toegedaan, te bewegen om zich daar ook te vestigen. Dit was het begin van een op de leest van het Meester Geertshuis geschoeide zustergemeenschap, die eerst in 1419 daadwerkelijk uitgroeide tot een huis van zusters des gemenen levens. Dit huis kreeg de naam Buyskenshuis naar voormelde Reinier Buyskens, wiens woonhuis in de Papenstraat, vermoedelijk door schenking van zijn dochter Aleyt, inmiddels ook in het bezit van de zusters gekomen was. Tijdens het Utrechts Schisma moesten de zusters de stad verlaten. In 1425 vertrokken ze naar Lochem, waar ze een nieuw huis stichtten, dat Kleine Convent genoemd werd. De ballingschap duurde tot 1432. Een aantal zusters keerde toen weer naar het Buyskenshuis terug. Pas in 1490 kregen de zusters van de magistraat van Deventer toestemming voor het bewonen van het klooster. Dit onder meer onder de voorwaarde dat de zusters zonder goedkeuring van de magistraat geen huizen of erven binnen Deventer meer mochten aankopen. Werden deze bij testament vermaakt, dan moesten zij deze binnen een jaar weer verkopen. Een uitbreiding van Buykenshuis met het naastgelegen refugium van de regulieren van Albergen vond in 1548 plaats. Bij raadsbesluit van 8 juni 1619 werden de zusters op alimentatie gesteld en het beheer van de goederen opgedragen aan de rentmeester van het Meester Geertshuis. Een deel van het klooster werd voor de aanleg van een weg tussen de Noordenbergstraat en de Papenstraat gesloopt. Het andere gedeelte werd in 1643 verkocht aan een lombardhouder. De kerk werd turfpakhuis