Zoeken in collecties

Zich het recht voorbehoudend er tot zijn dood te kunnen blijven wonen, besloot Geert Groote in 1374 zijn ouderlijk huis, dat in de Bagijnenstraat lag op de hoek van de Hagensteeg, aan de stad Deventer te verkopen. Dit om er arme vrouwen te kunnen huisvesten, die een aan God gewijd leven wilden leiden, waartoe het stenen voorhuis en een houten achterhuis bestemd werden. In 1379 werden er voor dit huis, dat Meester Geertshuis genoemd werd, nieuwe statuten opgesteld, die in datzelfde jaar nog door de Schepenen van Deventer werden goedgekeurd. In die statuten bepaalde Geert Groote, dat het huis niet alleen onderdak zou bieden aan arme, maar ook aan gegoede vrouwen, om samen, zonder kloostergeloften af te leggen, in nederigheid God te dienen en een devoot leven te leiden. Ze moesten wel ongehuwd of weduwe zijn. Vanuit het Meester Geertshuis werden huizen gesticht in Sonsbeek, Essen, Xanten en Keulen. Tijdens het Utrechts Schisma moesten de zusters de stad verlaten. In 1425 vertrokken ze naar Arnhem. De ballingschap duurde tot 1432. De zusters keerden toen weer naar het Meester Geertshuis terug. In 1453 overleden 20 zusters aan de pest. In 1498 verleende de bisschop van Utrecht de zusters verlof tot het bouwen van een kapel en het aanleggen van een eigen kerkhof. Het kapittel van St. Lebuïnus gaf daarvoor echter pas in 1501 toestemming. In 1579 vonden de regularissen van Diepenveen tijdelijk onderdak in het Meester Geertshuis. In 1581 legde het stadsbestuur beslag op de kapel. De overige gebouwen kwamen in 1592 in eigendom aan de stad