Zoeken in collecties

In 1389 werd in de Broerenstraat te Zwolle een begijnenhuis gesticht, wat mogelijk gemaakt werd door de schenking van Jacob Werenboldt en zijn vrouw Lyse van landerijen in de polder Mastenbroek. Later werd dit begijnenhuis, waarvan de gebouwen uit 1417 dateerden, tot een convent van zuster des gemenen levens omgevormd. Het huis werd toegewijd aan St. Caecilia en werd doorgaans Kinderhuis genoemd, omdat de zusters in onderwijs voorzagen aan jonge dochters van inwoners van Zwolle. Het stadsbestuur stelde in 1441 aan het convent de voorwaarde dat zonder goedkeuring van het stadsbestuur geen huizen of erven binnen Zwolle mochten worden aangekocht. Als deze bij testament vermaakt werden, moest binnen een jaar tot verkoop daarvan worden overgegaan. De zuster verkregen het recht op een eigen kapel, die in 1502 gereed kwam. In 1581 verbood het stadsbestuur het convent nog zusters op te nemen, dat daardoor tot uitsterven gedoemd was. De uiteindelijke opheffing van het convent volgde in 1590. De gebouwen gingen dienst doen als “het Holdehuis“, een weeshuis waar op kosten van de samenleving ouderloze kinderen werden opgenomen van arme ingezetenen van Zwolle, die niet het Zwolse burgerrecht hadden verworven