Zoeken in collecties

In 1635 begaf Silvester Lintermans, dorpsarts te Oirschot, zich naar het karmelietessenklooster in Antwerpen om daar te overleggen over een vestiging van karmelietessen in Oirschot. Dit liep echter op niets uit. Na de verovering van ‘s-Hertogenbosch door Fredrik Hendrik in 1629 was de gehele Meijerij in handen van de protestantse republiek, die vestiging daar van nieuwe kloosters niet toestond. Meer succes had Silvester Lintermans toen hij in 1638 van Maria de Médicis gedaan kreeg, dat de vestiging van een karmel in Oirschot de ondersteuning kreeg van Frederik Hendrik, die petekind was van Hendrik IV van Frankrijk, de in 1610 vermoorde echtgenoot van Maria de Médicis. Nadat er tussen alle betrokkenen overeenstemming was bereikt, begaf Maria Margaretha van Valkenisse zich in 1644 met nog twee Antwerpse karmelietessen onder vrijgeleide van Frederik Hendrik naar Oirschot. Daar betrokken ze het huis van Silvester Lintermans, "Blijendaal" geheten, dat gelegen was aan de tegenwoordige Nieuwstraat. Voornoemde Maria Margaretha van Valkenisse, die Maria Margaretha der Engelen als kloosternaam had, was de eerste priorin van de Oirschotse karmel. Zij werd bekend als de “Heilige Non van Oirschot”. Volgens overlevering droop er na haar dood een olieachtige vloeistof uit haar lichaam die, overeenkomstig haar wens, grotendeels voor het brandend houden van de godslamp voor het tabernakel aangewend werd. Ook werd de “olie” gebruikt voor het bestrijden van ongeneeslijke kwalen. Weldra voltrokken zich de eerste wonderen, waardoor er een bedevaart op gang kwam, die van de Oirschotse karmel een belangrijke bedevaartsoord maakte. Dit tot groot ongenoegen van het toen protestantse gezag. In 1663 verlieten de karmelietessen Oirschot en namen de wijk naar Mol in de Zuidelijke Nederlanden. Hun klooster werd gekocht door chirurgijn Arnoldus Fey. Het herkreeg toen zijn functie van woonhuis. In 1931 werd dit huis evenwel door de karmelietessen teruggekocht om er opnieuw een karmel te stichten