Zoeken in collecties

Het klooster Yesse, dat later ook Essen werd genoemd, werd in 1215 voor het eerst vermeld. Het was gelegen op de plaats van de huidige buurtschap Essen, in het uiterste noorden van de gemeente Haren bij Groningen en dankt zijn naam aan de vader van Koning David (Yesse, Jesse of Isaï). Het klooster werd bewoond door dochters van gegoede families uit de stad Groningen, die bij hun intrede vaak grond meekregen. Met de zelf aangekochte gronden groeide hierdoor het totale grondgebied van het klooster in de loop der eeuwen uit tot 3.100 ha., waarmee Yesse qua omvang van het grondbezit het derde klooster van de provincie Groningen werd. Met het bewerken van de landerijen, maar ook met het geven van onderwijs aan dochters uit gegoede families uit de stad Groningen voorzag de kloostergemeenschap zich in haar eigen onderhoud. Ook werden ouderen en zieken verzorgd. Dit veelal tegen inlevering van hun hele bezit, maar dan strekte die zorg zich wel uit tot hun dood. Het klooster, dat vanaf 1249 onder het gezag van de de Sint Bernardusabdij te Aduard viel, sloot zich in 1423 aan bij de congregatie van Sibculo. Dit verband van een twintigtal kloosters, die in hechte samenhang met elkaar stonden, vormde een schakel tussen de cisterciënzer orde en de Moderne Devotie. In de 16e eeuw had het klooster van de om de stad Groningen vechtende soldaten, die in het klooster gelegerd waren, veel te lijden en wel dusdanig dat de zusters in 1590 hun toevlucht zochten binnen de muren van de stad Groningen, waar zij in de Herestraat een refugiehuis hadden. De Reductie van Groningen in 1594 betekende het einde voor het klooster Yesse. De materialen van het klooster, dat aan de sloophamer ten prooi viel, werden, behalve voor de bouw van de woningen van de bewoners uit de omgeving, voor het verharden van de Rijksstraatweg in Haren aangewend