Zoeken in collecties

Uit een oorkonde uit 1230 blijkt dat Floris IV en Machteld na hun huwelijk in 1224 hun kapel in Loosduinen met grond en toebehoren voor het stichten van een vrouwenklooster afstonden. Het klooster verrees naast de kapel, die deel uitmaakte van een grafelijke villa. Ook deze kapel, die mogelijk in de beginjaren als kloosterkerk dienst deed, behoorde tot voormelde schenking. In 1233 werd het klooster opgenomen in de orde der cisterciënzers. In dat jaar was de bouw van het klooster al zover gevorderd, dat de clausuur van de zusters, die vermoedelijk uit de Sint-Servaasabdij te Utrecht afkomstig waren, gerespecteerd kon worden. Tot woning van de rector van het klooster werd het huis naast het klooster ingericht, dat in 1234 door Graaf Floris IV aan de nonnen geschonken werd. Dit huis had Graaf Floris IV in 1233 gekocht van priester Floris, die kapelaan van de kapel van Loosduinen was. In 1238 werd begonnen met de bouw van een stenen kerk, die voormelde Machteld, die in 1267 stierf, als laatste rustplaats koos. Vermoedelijk omstreeks 1240, in ieder geval vóór 1249, werd het klooster, dat toen nog een priorij was, door paus Innocentius IV tot abdij verheven. Dankzij de grafelijke protectie verwierf de abdij, waarvan de abdis zitting in de Staten van Holland had, een vooraanstaande positie binnen het graafschap. In 1574 werd de abdij, die een jaar eerder al door de nonnen was verlaten, door de geuzen vernield. De restanten werden daarna ook nog eens door de Spanjaarden vernield. Alleen van de kerk bleef een gedeelte staan en is thans het oudste stenen gebouw van gemeente ’s-Gravenhage, waaronder Loosduinen valt