Zoeken in collecties

Abdij Mariëndal te Lidlum, aanvankelijk een dubbelklooster, ging in 1182 over naar de orde van Prémontré. Doordat deze orde een strikte scheiding gebood van mannen en vrouwen werden de zusters in 1186 overgeplaatst naar de in Monnikebajum nieuw gestichte nonnenpriorij Sint Michielsberg. Deze priorij bleef in geestelijk opzicht met Mariëndal één geheel vormen. In de eerste eeuwen was dit ook in vermogensrechtelijk opzicht het geval. Naar voornoemde priorij werden in 1270 tevens de vrouwen overgeplaatst van het in het buurtschap Franjum bij Marssum gelegen benedictijner dubbelklooster, dat toen opgeheven werd. De mannen van dit klooster hadden bij de norbertijner abdij Mariëndal in Lidlum onderdak gevonden. In het midden van van de 15e eeuw toen de rechtstreekse exploitatie van de kloosterlanderijen met behulp van lekenbroeders van de mannenabdij werd opgegeven ten gunste van verpachting, werd er echter tot een boedelscheiding tussen Mariëndal en Sint Michielsberg gekomen. Omstreeks die tijd kregen de priorin en haar conventualen van de abt van Mariëndal tevens het recht om zelf uit het convent van deze abdij voortaan een nieuwe prior te kiezen. In een pauselijke bul van 1464 werd dit recht bevestigd. In 1580 kwamen de bezittingen van Sint Michielsberg aan de Staten van Friesland, die tot verkoop daarvan overgingen. Afbraak van de kloostergebouwen, althans van wat er toen nog van over was, volgde. In 1580 beschikte Sint Michielsberg over een grondbezit van meer dan 500 ha. vruchtbare kleigrond