Zoeken in collecties

De in 1737 door paus Clemens XII heilig verklaarde Vincentius à Paulo, stichter van de Congregatie der Missie, werd in 1581 geboren in Pouy in Frankrijk. Hij studeerde theologie in Toulouse en werd in 1600 priester gewijd. In 1609 werd hij pastoor in Clichy, een voorstad van Parijs. Later werd hij gouverneur bij de bankiersfamilie Gondi. Tijdens de vele reizen met deze familie werd hij geconfronteerd met de armoede van de plattelandsbevolking. Het in 1625 met deze familie gesloten contract markeerde de officiële oprichting van de Congregatie der Missie.Dit contract verschafte de financiële middelen ter ondersteuning van het werk van de congregatie, dat zich richtte op zowel het prediken van missies aan vooral de armen die op het platteland woonden en door de kerk verlaten waren als het opleiden van goede priesters die dat werk zouden kunnen voortzetten. Aan dit sterk missionair karakter ontleende de congregatie haar officiële naam: “Congregatie der Missie”. De leden ervan worden doorgaans lazaristen genoemd naar het voormalig melaatsenhuis St. Lazare in Parijs, waar de congregatie, die in 1633 de pauselijke goedkeuring verkreeg, zich vestigde. Sinds 1882, toen onder druk van de onderwijspolitiek van de Franse regering het Noord-Franse St. Vincentius-seminarie naar Wernhoutsburg verplaatst werd, zijn de Lazaristen in Nederland gevestigd. Later werd, ook om als mogelijk refugiehuis voor het moederhuis in Parijs te dienen, het leegstaande klooster van de Zusters van het Heilig Bloed in Helden-Panningen gekocht dat in 1903 door de lazaristen betrokken werd. Mede onder invloed van de Eerste Wereldoorlog maakten de lazaristen in Nederland zich allengs los van de Franse provincie, hetgeen in 1921 resulteerde in de oprichting van de Nederlandse provincie. China, Bolivia, Brazilië, Indonesië, Taiwan en Ethiopië waren de missiegebieden van de Nederlandse provincie. Ook werden Nederlandse paters ter ondersteuning naar andere missieprovincies van de lazaristen gestuurd