Zoeken in collecties

In de stad Sneek lag een in 1206 gesticht klooster dat het Oude hospitaal van Sint-Antonius heette en dat toebehoorde aan de derde-ordelingen van Sint-Franciscus, die in 1462 naar de orde van het Heilige Kruis overgingen. De Sint-Antoniuskapel, die naast dit klooster lag, werd nu een kloosterkerk, die door de burgers van Sneek broerenkerk, maar ook kleine kerk genoemd werd, omdat deze maar half zo groot was als de Grote kerk van Sneek. De door de Beeldenstorm zwaar gehavende kloosterkerk werd in 1572 opnieuw gewijd. In 1576 onderhandelden de kruisheren over de verkoop van hun klooster en over de opname van het convent in de Orde van Malta. Het Sneker convent had een bijzondere relatie me de regularissen van het kooster Nazareth te Idsega, die zich onder visitatie en rectoraat van de kruisheren hadden gesteld. Toen in 1580 alle geestelijken uit Sneek verbannen werden en de kerken uitsluitend voor de protestantse eredienst bestemd werden, confisqueerden de Staten de goederen van de kruisheren, die zij in handen van de stad Sneek gaven. Het kruisherenklooster werd toen als weeshuis in gebruik genomen. Ook doet de mening opgeld dat het Sneker kruisherenklooster pas in 1465 in de Orde van het Heilig Kruis werd opgenomen en dat de prior van het Westfaalse klooster Osterberg voor het oprichten van dit klooster opdracht kreeg. De eerste kruisheren van dit klooster, dat de naam Bethanië kreeg, zouden uit het convent van Bentlage afkomstig zijn