Zoeken in collecties

Het klooster Engelendaal in Leiderdorp lag in de zuidwesthoek van de Munnikenpolder ter plaatse van het huidige verpleegtehuis Leythenrode. Dit klooster, dat in 1396 gesticht werd door de priester Pieter van den Pol, is ontstaan uit een gemeenschap van devoten, die zich rondom hem gevormd had en kennelijk in zijn huis gehuisvest was. Voor de stichting van het klooster, waarbij Hugo Goudsmit, Gijsbert Dou, Wermboud van Boskoop en Florens Radewijnsz. betrokken waren, verleende de pastoor van Leiderdorp en de proost van Sint Pancras te Leiden hun toestemming, terwijl hertog Albrecht van Beieren het klooster onder zijn bescherming nam. Het klooster werd gebouwd op een stuk grond van Daniël van den Pol, de broer van Pieter. Vanwege deze bouw had de gemeenschap zich daar reeds gevestigd en behielp zich voor haar huisvesting waarschijnlijk met de bestaande bebouwing. Reeds vanaf 1396 volgde de gemeenschap de regel van Sint Augustinus. Vier jaar later trad het convent, waarvan de naam Engelendaal in 1401 voor het eerst vermeld werd, toe tot het Kapittel van Windesheim. De broeders beoefenden het afschrijven, binden en illumineren van handschriften. Omstreeks 1400 was het convent dan ook een voornaam centrum voor de boekproductie. Dat blijkt althans uit de regelmatige opdrachten, die de broeders kregen van de kerkmeesters van de Leidse Sint-Pieterskerk. Het convent, dat in 1421 het recht op een molen en in 1488 het recht van zwanendrift kreeg, overleefde de beeldenstorm van 1566. Daarna ging het bergafwaarts. In 1574 toen Leiderdorp, waarvan de dorpskern bij de aftocht van de Spanjaarden in brand gestoken werd, in handen van de watergeuzen viel, werd het convent opgeheven. De gebouwen werden verkocht en vervolgens afgebroken. De overgebleven broeders ontvingen vanaf toen alimentatie uit de opbrengst van de door de stad Leiden namens de Staten verkochte bezittingen van het convent, die overigens ook voor de bekostiging van het onderhoud van de Leidse hoogleraren bestemd was