Zoeken in collecties

Niet bekend is, wanneer het Maria Magdalenaklooster te Leiden gesticht werd. De zusters van dit klooster, die leefden volgens de regel van Sint Augustinus, waren arm en voorzagen waarschijnlijk door handenarbeid in hun levensonderhoud. In of vóór 1467 betrokken de zuster een vlakbij de in de 19e eeuw gesloopte Onze Lieve Vrouwenkerk gelegen kloostercomplex, dat door de zusters van het Sint Agnesconvent verlaten was en eerder aan het Sint Margarethaconvent toebehoord had. De zusters van het Maria Magdalenaconvent aanvaardden de verplichting om tegen een eerder aan de zusters van Sint Margarethaconvent toegekende legaat tien arme maagden in het klooster te onderhouden. Hierover waren de priors van het Ursulaklooster te Warmond, het klooster Engelendaal te Leiderdorp en het klooster Sint Hiëronymusdal te Leiden als visitatoren aangewezen. Toen in 1532 de voor dit legaat aangekochte grond werd verkocht, verleenden zij daarvoor hun medewerking. Om de eindjes aan elkaar te kunnen knopen, werd in 1542 opnieuw grond verkocht. Met de gasthuismeesters van het Sint Catharinagasthuis te Leiden werd in 1544 een overeenkomst gesloten, waarbij de zusters afstand deden van de kloostergebouwen en landerijen met als tegenprestatie een vergoeding in contanten en het toekennen aan elk van de zuster van een lijfrente. Deze overeenkomst werd voorts gesloten onder de bepalingen dat de zusters hun leven lang in de gebouwen mochten blijven wonen, het gebruik behielden van het patershuis met erf, kerk, kerkpad en sacristie, zich voor de toegekende lijfrente in het gasthuis konden inkopen en de zusters op elkaar en de langstlevende zuster op het gasthuis zouden vererven. Na verkregen toestemming van de bisschop vond de overdracht van de kloostergebouwen en landerijen in 1545 plaats. De kerk werd in 1565 afgebroken