Zoeken in collecties

Het klooster Mariënburg in Nijmegen was gelegen in de omgeving, waar nu het overdekt winkelcentrum “Passage Mariënburg” ligt. Aanvankelijk lag dit gebied buiten de stad, maar kwam bij de stadsuitbreiding in 1467 binnen de stadsmuren te liggen. Dit klooster vindt zijn oorsprong in een begijnhuis, waaruit in 1419 een gemeenschap van zusters des gemenen levens ontstond. Oorspronkelijk heette het klooster Mons Mariae ofwel Mariaberg, een naam die later tot Mariënburg verbasterd werd. Het convent sloot zich aan bij het Kapittel van Neuss en kwam onder toezicht van het Kapittel van Windesheim te vallen toen in 1430 het Kapittel van Neuss in het Kapittel van Windesheim opging. Het convent kreeg in 1431 pauselijke toestemming om naar de regel van Sint Augustinus over te gaan. In 1453 sloot het convent zich definitief bij het Kapittel van Windesheim aan. Uit handwerk verkregen de zuster inkomsten. Dit echter op bescheiden schaal. Veruit de grootste inkomstenbron vormden de opbrengsten uit het verpachten van de 160 ha. grond, die de zusters in hun bezit hadden en slechts voor een klein deel zelf exploiteerden. In 1584 trokken de zusters van het Sint Annaklooster in bij de zusters van Mariënburg. De eerstgenoemde zusters hadden hun klooster aan de Teersdijk, dat even buiten de stadsmuren van Nijmegen lag, op last van het stadsbestuur moeten ontruimen. In 1587 kwam het in opdracht van de bisschop van Roermond tot een fusie tussen beide kloosters. In 1591 werd Nijmegen door stadhouder Maurits op de Spanjaarden veroverd. De stad ging toen definitief in Staatse handen over. Klooster Mariënburg werd opgeheven. De gebouwen, die aan de stad vervielen, gingen toen dienst doen als kazerne, hospitaal en munitiedepot. Later werden deze gebouwen, die in 1820 op de kapel na afgebroken werden, ook voor andere doeleinden, met name op het gebied van nijverheid en cultuur, gebruikt. De kapel, die er vandaag de dag nog staat, heeft thans de bestemming van Huis van de Nijmeegse Geschiedenis