Zoeken in collecties

Begijnen in het noorden van de stad Stavoren vormde een gemeenschap, die naar de derde regel van Sint Franciscus overging. De vroegste vermelding hiervan dateert uit 1435. In 1466 kwam het tot een heroprichting van deze gemeenschap, waarvan de zusters als conversinnen de regel van Sint Augustinus aannamen en zich onder het Kapittel van Windesheim schaarden. De regulierenkloosters te Anjum en Ludingakerke werden met de zielzorg van de zusters belast. In 1549 werd het klooster, dat aan Maria Magdalena was toegewijd, door één van de zusters in brand gestoken als protest tegen de tucht in het klooster, die als te streng ervaren werd. Op bevel van Maria van Hongarije, die door haar broer Karel V als langvoogdes van de Nederlanden was aangesteld, werd het klooster niet herbouwd. De zusters werden toen opgenomen in het klooster Bethanië te Tzummarum, een convent van eveneens conversinnen van Sint Augustinus. Toen in 1572 dit klooster door watergeuzen overvallen en in brand gestoken werd, vonden de zusters onderdak bij de zusters van het Heilige Geestklooster te Bolsward, die ook als conversinnen volgens de regel van Sint Augustinus leefden. In 1581 werden de goederen van dit klooster, inclusief de toen door dit convent beheerde goederen van de voormalige kloosters Bethanië te Tzummarum en Maria Magdalena te Stavoren, in beslag genomen. Dit betekende het einde van het Heilige Geestconvent, waarvan de overgebleven zusters toen tot hun dood alimentatie ontvingen