Zoeken in collecties

Al in de jaren vijftig van de vorige eeuw waren de karmelieten in Almelo actief in zowel het bekeringswerk als het middelbaar onderwijs. Toch hadden ze er geen klooster. Daar kwam verandering in toen ze in 1962 aan de bisdom te kennen gaven in de Almelose wijk Ossenkoppelerhoek een nieuwe parochie te willen aannemen. Voorlopig kon deze aan Sint Wilibrordus toegewijde parochie, waarvan in 1963 tot de canonieke oprichting werd overgegaan, niet over een eigen kerk beschikken. De vieringen werden toen gehouden in de gereformeerde Pniëlkerk en de Titus Brandsmaschool in Almelo. Met de bouw aan de Vincent van Goghplein in Almelo van de eigen, aan Sint Willibrordus toegewijde kerk, werd in 1965 samen met de bouw van het voor de karmelieten bestemde klooster begonnen. Nog in datzelfde jaar kwam de kerk gereed die ook toen geconsacreerd werd. In 1967 betrokken de karmelieten het met de kerk verbonden klooster. Dit klooster, waar ook het provincialaat van de karmelieten zijn onderkomen had, werd de thuis- en uitvalbasis van de karmelieten die in Almelo in het onderwijs en in het pastoraal- en bezinningswerk werkzaam waren. Onderwijs gaven de karmelieten met name aan het Almelose Pius-X-college, een door hen in 1954 aangenomen gymnasium, waaraan in 1965 een HBS en een MMS toegevoegd werden. In 1972 kwam in Almelo-Zuid een samenwerking op pastoraal vlak tot stand tussen de Willibrordus-, de Christoffel- en de Egbertusparochie. Deze samenwerking mondde in 2002 uit in een fusie, waarbij de drie genoemde parochies in de nieuw opgerichte Elisaparochie opgingen. De keuze werd toen gemaakt om geen van de kerken van de drie op te heffen parochies voor de nieuwe parochie in gebruik te nemen. Mede dit leidde tot het besluit om aan de Vincent van Goghplein over te gaan tot afbraak van niet alleen Willibrorduskerk, maar ook van het klooster daar, hetgeen in 2004 zijn beslag vond. Op de plek, waar de kerk en het klooster stonden, verrees een zorgcomplex dat de naam Titus Brandsmahof kreeg