Zoeken in collecties

Hendrik Stappe, die als vicaris aan de Deventer Lebuïnuskerk verbonden was, schonk in 1342 bij testament het door hem bewoonde huis, dat in de Bagijnenstraat op de noordelijke hoek van de Kuiperstraat lag, om aan arme lieden, die geen eigen huis hadden, onderdak te kunnen verschaffen en aan arme passanten slaapgelegenheid te kunnen bieden. Doordat wegens de geringe inkomsten, die Stappe naliet, een spoedig ondergang voorzien werd, verzocht het stadsbestuur aan Jan van Arkel, bisschop van Utrecht, toestemming het huis te mogen verkopen. De opbrengst uit deze verkoop zou dan aan de armen ten goede komen. Hoewel die toestemming in 1345 verleend werd, ging deze verkoop toch niet door. Dank zij nieuwe schenkingen kon het huis in stand blijven. Het huis werd toen in afwijking van voornoemd testament door uitsluitend arme vrouwen bewoond, die zusters, juffers of bagijnen in 't Stappenhuis of Stappenconvent genoemd werden. De grote stadsbrand van 1360 legde het huis in as. Na de Reformatie bleef het convent onder toezicht van het stadsbestuur zelfstandig voortbestaan tot 1655, toen er van stadswege een rentmeester benoemd werd. In 1850 werd het met andere instellingen samengevoegd tot het Oude Vrouwenhuis