Zoeken in collecties

In 1203 schonken graaf Dirk VII van Holland en zijn vrouw Aleide een deel van hun goederen en rechten in en rond Dordrecht aan het cisterciënzerkIooster Sint Pietersdal of Heijsterbach, gelegen aan de Rijn bij Köningswinter. Op het geschonken terrein, juist ten oosten van de stad Dordrecht, verrees een uithof, die Klein Heisterbach werd genoemd. Naar de uitdrukkelijke wens van de stichters zou de uithof te zijner tijd moeten uitgroeien tot een abdij. Zover is het echter niet gekomen. Het blijft gissen naar de reden hiervan. De waarde van de tot de uithof behorende goederen valt niet te becijferen, zodat niet kan worden beoordeeld of deze waarde al dan niet voldoende was om een kloosterstichting mogelijk te maken. In 1357 werd onderhavig bezit verpacht, terwijl het 35 jaar later verkocht werd aan een handelaar in Rijnwijn. In 1410 kwam het tenslotte in handen van de reguliere kanunniken. Zij vestigde er hun klooster, dat echter in 1421 tijdens de Sint Elisabethsvloed door het water verzwolgen werd. Er verdronken toen 24 kloosterlingen. Zij, die zich wisten te redden, zochten een veilig heenkomen in Dordrecht of in het cisterciënzerklooster Porta Coeli in Haarlem