Zoeken in collecties

Een eerste poging om het klooster te stichten, dateert uit 1386, toen Aelbrecht van Beyeren de hofstede Oude Teylinghe met tien morgen land aan abdij Kamp bij Moers schonk. Omdat tien morgen land niet voldoende inkomsten voor een kloostergemeenschap zou opleveren, bleef de bouw van het klooster achterwege. De mogelijkheid deed zich echter wel voor toen Jan van den Woude, heer van Warmond, in 1412 zich tegenover prior en convent van IJsselstein, van waaruit het te Warmond te stichten klooster werd bevolkt, bereid verklaarde de benodigde gebouwen voor zijn rekening te stichten, 200 nobel te geven voor de bouw van de kerk, hierin een kapelrie te stichten en hieraan het vrije gebruik te verlenen van zijn molen. Deze schenking werd nog in hetzelfde jaar bevestigd door hertog Willem van Beyeren, die hierbij het klooster onder zijn bescherming nam. In het jaar daarop volgde de bekrachtiging door de bisschop van Utrecht, Frederik van Blanckenheim. In 1412 werd het klooster, dat gewoonlijk als Mariënhaven vermeld werd, in de orde van Citeaux opgenomen en werd Jan Cley in 1413 als eerste prior gekozen. Als visitator werd in 1415 de abt van IJsselstein aangewezen. In 1418 werd met de citerziënzerkloosters Onze Lieve Vrouwenberg te IJsselstein en Groot Galilea te Sibculo de zogeheten Colligatie van Sibculo gevormd, waarbij zich later nog een aantal andere kloosters aansloten. Mariënhaven verkreeg de parterniteit van het klooster te Waerschot in Vlaanderen, dat door broeders uit Warmond bevolkt werd. Tevens werd aan de prior van Mariënhaven in 1455 de visitatie van het klooster Hemelspoort te Heemstede opgedragen, terwijl hij ook met het toezicht op het Leiderdorpse convent van minderbroeders-observanten belast werd. De kloostergebouwen van Mariënhaven brandden in 1545 af en werden, na herbouw, tijdens het beleg van Leiden verwoest