Zoeken in collecties

Het kartuizerklooster Monnikhuizen bij Arnhem, ook wel het Gelders Huis genoemd, werd waarschijnlijk in 1335 gesticht. In dat jaar schonk graaf Reinoud II van Gelre en zijn vrouw Eleonore van Engeland landerijen, tienden en een jaarlijkse rente aan de nieuwe kartuis. De eigenlijke stichtingsbrief dateert echter eerst uit 1342. Het klooster werd in 1343 in de orde geïncorporeerd. De eerste monniken kwamen uit Keulen en Koblenz. Tijdens de oorlog tussen Reinoud III en zijn broer Eduard in de periode 1350-1360 moesten de kartuizers hun klooster verlaten. Maar toen Eduard uiteindelijk hertog van Gelre werd, beleefde het klooster onder prior Egher van Kalkar een enorme opleving. Het klooster speelde onder zijn prioraat een belangrijke rol bij het ontstaan van de Veluwepolder. In de eerste decennia van de 15e eeuw zette de grote culturele bloei zich voort met de schrijvers Alphardus de Hollandia, Adolphus de Essendia en Henricus de Hassia. Voorts verbleef Albertus Kivet, bekend als schrijver, kopiïst en illuminator, enige tijd in Monnikhuizen, terwijl ook de Deventerse prediker Geert Grote, de grondlegger van de Moderne Devotie, er als provenier enkele jaren doorbracht. De kapel van klooster Monnikhuizen werd de laatste rustplaats voor onder meer de Gelderse hertogen uit het huis van Gulik, Willem I (hertog van Gelre 1371-1402) en zijn opvolger Reinald IV (1402-1423). De met de godsdiensthervormingen gepaard gaande plunderingen dwongen de kloosterlingen in 1572, 4 jaar na het begin van de 80-jarige oorlog, het klooster te verlaten. De volgende vier jaar verbleven zij in verschillende in Arnhem gehuurde huizen, totdat zij in 1576 in deze stad in de Ketelstraat een refugiehuis wisten te verwerven. In 1585 werden zij echter gedwongen de stad te verlaten