Zoeken in collecties

Henricus Cuyck, die van 1596 tot zijn dood in 1609 bisschop van Roermond was, gaf toen al de wens te kennen dat de jezuïeten de in verval geraakte Roermondse Latijnse school zouden overnemen. De magistraat wist de Spaanse legerbevelhebber, Ambrosius Spinola, te overreden om het garnizoen sterk te verminderen en het daardoor bezuinigde geld voor dit doel te doteren. Ook de stad en het Hof te Brussel zegden een substantiële bijdrage toe. De bisschop van zijn kant wilde zijn woning afstaan voor het verblijf van de jezuïeten en voor het inrichten van klaslokalen. Deze woning was gevestigd in het voormalig, in de huidige Jesuitenstraat gelegen Sint Hieronymusklooster. Tegen voornoemde plannen rees echter verzet van enkele kanunniken van het toen nog aan de Heilige Geestkerk verbonden kapittel. De bisschop trok daarop zijn gedane beloften in. In 1609 betrokken de jezuïeten een huis vlakbij de Heilige Geestkerk dat gekocht was door Ido de Grammaye, een invloedrijke begunstiger van de jezuïeten. Ook wist hij gedaan te krijgen dat de bisschoppelijk woning in het Sint Hieronymusklooster toch aan de jezuïeten werd afgestaan die er in 1610 introkken. Het beklag, dat voormelde kanunniken hiertegen indienden, leidde ertoe dat de jezuïeten weer naar het huis bij de Heilige Geestkerk moesten terugkeren. Uiteindelijk wist Joannes Wintershoven, die toen overste van de Roermondse jezuïeten was, te bereiken dat de paters toch weer het klooster konden betrekken. In 1611 openden zij hun college dat steeds een vrijwel constant aantal van driehonderd leerlingen telde. Nu ook de financiering geregeld was, werd in 1622 vanuit Rome de officiële bevestiging van het college verkregen. De stadsbrand in 1665 legden het klooster, de kerk en het college in as. Kort daarna werden ze herbouwd. De jezuïeten verlieten Roermond toen in 1773 hun orde werd opgeheven. Het kloostercomplex, waarvan de kerk gesloopt werd, deed van 1863 tot 1983 dienst als Rijks-H.B.S. Thans heeft het een culturele bestemming