Zoeken in collecties

Ergens tussen 1343 en 1351 werd het johannieter Catharijneconvent te Utrecht begunstigd met goederen in Wemeldinge, een dorp in de provincie Zeeland, dat aan de Oosterschelde en het kanaal door Zuid-Beveland gelegen is. Tot deze goederen behoorden landerijen met een oppervlakte van ca. 90 ha., terwijl ook een huis met een aan de zijkant gebouwde, aan de heilige Gallus gewijde kapel daarvan deel uitmaakte. Wie de begunstiger was, blijft gissen. De eerste vermelding dateert van 1400, als de graaf van Holland en Zeeland het Catharijneconvent voor onderhavig goederen het privilege van schotvrijdom verleent. Toen was er nog sprake van een uithof van het Catharijneconvent. In 1407 werd dit privilege hernieuwd. Dit keer werd het echter niet toegekend aan het Catharijneconvent maar aan de commanderij van Wemeldinge zelf. Hieruit is af te leiden, dat commanderij Wemeldinge ergens tussen 1400 en 1407 een zelfstandige commanderij werd, die evenwel aan het Catharijneconvent onderhorig was. In 1578 legden de Staten van Zeeland beslag op de kloostergoederen. Dit echter met uitzondering van de bezittingen van de commanderij Wemeldinge. Doordat deze commanderij geen zelfstandige instelling was, maar onder het Catharijneconvent in Utrecht viel, kwamen in 1581 haar bezittingen in handen van de Staten van Utrecht. Doordat na verloop van tijd de Staten van Utrecht de orde niet meer toestond nieuwe leden op te nemen, hetgeen ook voor de commanderij in Wemeldinge gold, stierf het langzaam uit. Van de commanderij Wemeldinge is thans niets meer terug te vinden