Zoeken in collecties

In 1625, na een beleg van elf maanden, werd Breda door onder het bevel van Spinola staande Spaanse troepen ingenomen. Vanaf dat moment stelden franciscanen pogingen in het werk om in die stad een klooster te vestigen. Toen in 1625 op een tweetal verzoeken daartoe door het gemeentebestuur afwijzend was beschikt, herhaalden zij een jaar later, ook weer tot twee keer toe, dit verzoek, nu echter gesteund zowel door Spinola als door de infante Isabella, die van 1621 tot haar dood in 1633 landvoogdes van de Zuidelijke Nederlanden was. Toch haalden ook deze twee laatste verzoeken niets uit. Desalniettemin gingen de franciscanen in 1626 over tot de aankoop van het “Huis Assendelft” in de Nieuwstraat te Breda, dat zij een jaar later als klooster betrokken. Van deze aankoop hadden de franciscanen het gemeentebestuur op de hoogte gebracht, dat hen echter liet weten, dat zij aan die aankoop, voor wat betreft het zich in Breda willen vestigen, geen enkele consequentie konden verbinden. Uiteindelijk werden zij, waarschijnlijk onder druk van de infante Isabella, in 1631 door het gemeentebestuur toch officieel erkend en als kloosterorde toegelaten. Dit echter slechts voorwaardelijk. Het verblijf van de Franciscanen in Breda eindigde in 1637 toen zij de stad moesten verlaten, nadat de stad door de Staatse troepen, na een beleg van drie maanden, op de Spanjaarden heroverd was. Van een openlijke uitoefening van de katholieke eredienst kon ook na de Vrede van Münster geen sprake zijn. Er ontstonden in Breda toen op drie plekken schuurkerken, waarvan er een door franciscanen bediend werd