Zoeken in collecties

Omstreeks 763 schonk koning Pippijn de Korte, de vader van Karel de Grote, een deel van zijn Arnhemse bezit aan de benedictijner abdij Sint-Salvator te Prüm in de Eifel. Van het domein van deze abdij in Arnhem, zoals het zich vanaf de dertiende eeuw ontwikkelde, maakten tot in Velp uitstrekkende landerijen, gronden en in totaal 18 hoeven deel uit. Haar zaken daarvoor regelde de abdij vanuit een centrale hof, de “Hof van Prüm”, die gelegen was tussen de Sint-Eusebiuskerk en de Sint-Jansbeek in Arnhem. Vóór 1310 was voornoemd hof tegelijkertijd het pastoorshuis van de in 1258 in de kloostergoederen van de abdij geïncorporeerd Arnhemse Sint Maartenskerk. Aan deze toestand kwam evenwel in 1310 een einde, toen een nieuwe hof, de “Hof te Nyenbeke”, gesticht werd. Deze aan de “Hof van Prüm” onderhorige hof lag buiten de Sint-Janspoort aan de Sint-Jansbeek in Arnhem. Omstreeks 1565 had heer George van Prüm, Arnhems laatste pastoor vóór de reformatie, de hof in pacht, die echter kort daarna, althans vóór 1605, te gronde moet zijn gegaan