Zoeken in collecties

Een groepje dames probeerde o.l.v. J.A. Heeren iets aan de armoede in de stad Den Bosch te doen. Om meer te kunnen doen richtte Heeren 7 juli 1820 de Dochters van Maria en Joseph op die in een zelfgehuurd huis gingen wonen, zelf voor geld zorgden en burgerkledij droegen vanwege het kloosterverbod van toen. In 1850 worden de door Heeren geschreven constituties pauselijk goedgekeurd. In 1840 werd het eerste liefdewerk buiten 's-Hertogenbosch verricht: het onderwijzen van dove kinderen in Sint-Michielsgestel. Rond 1950 zochten Mgr. Hendrikx (Voorzitter van het Bestuur van het Instituut), Directeur Van Overbeek en Dhr. van Uden (priesterleraar) naar een mogelijkheid om dove meisjes de gelegenheid te geven religieuze te worden. In Canada en Frankrijk bestond die mogelijkheid al. Men ontwierp constituties en Mgr. Mutsaerts, bisschop van Den Bosch, gaf zijn toestemming. Het werd geen zelfstandige nieuwe Congregatie maar een Vereniging van Oblaten van het Onbevlekt Hart van Maria, die tegen de Zusters van de Choorstraat aanleunde. De Overste wordt altijd door de Algemene Overste van de Choorstraat aangesteld en de geloften zijn telkens voor één jaar. Er werd op 16 januari 1952 begonnen met één postulante. Dit bleek niet haalbaar, op 22 februari 1953 werd een nieuwe start gemaakt met een nieuwe Overste, Moeder Charitas Gilberts en twee postulanten in enkele verbouwde kamers van het Instituut. Dat kloostertje werd Gertrudishof genoemd. Het heeft bijna vier jaar geduurd, voor de goedkeuring van de regel kwam en de eerste zusters geloften af mochten leggen. Vanaf toen werd de goedkeuring alleen gegeven wanneer de dove zusters in de Congregatie van de Zusters van de Choorstraat werden opgenomen. Er was dus geen onderscheid meer tussen de Vereniging en de Congregatie. Vanaf 1848 werd het ene huis na het andere opgericht. Op 20 plaatsen in het land kwamen bewaarscholen en lagere scholen. Daarnaast kwamen er: 5 Muloscholen, 10 Naaischolen, 1 Kweekschool en diverse B.L.O. scholen

Samen met de H. Louise de Marillac stichtte de H. Vincentius de Paulo in 1633 te Parijs het Gezelschap van de Dochters der Liefde. Dit betekende een soort revolutie binnen de gevestigde orde: tot dan toe kende de Kerk alleen kloosterlingen. Door deze stichting is de aanzet gegeven tot de latere 'actieve' religieuze congregaties. Het duurde evenwel tot 1900 voordat de Kerk naast slotzusters met plechtige geloften, officieel 'actieve' zusters met eenvoudige geloften erkende. Het Gezelschap telt anno 2008 ruim 27.000 leden en is werkzaam in ruim 83 landen.

De orde der Clarissen (Z019) is gesticht in het klooster San Damiano (Italië) in 1221 door Clara van Assisi. De Coletinen zijn als tak van deze orde in 1407 in Frankrijk gesticht door Coleta van Corbië, die het Clarissenklooster waarin zij leefde opnieuw richtte naar de oorspronkelijke leefwijze van de H. Clara. Vanuit Roeselaere in België werd in 1889 te Tilburg het eerste Clarissen-Coletinen klooster in Nederland gesticht. De Nederlandse kloosters blijven autonoom, zij staan in federatief verband tot elkaar

De congregatie werd in 1807 gesticht om de toen heersende sociale noden te verlichten, met name de verzorging van oude mannen, de verpleging van krankzinnigen en het geven van volksonderwijs aan arme kinderen. Sinds 1899 is het een pauselijke congregatie