Zoeken in collecties

Op verzoek van de franciscanen van de H. Antonius en Lodewijk-parochie in Den Haag nam in 1894 de Congregatie van de Broeders van Barmhartigheid van Sint Joannes de Deo de thuisverpleging in Den Haag op zich. Ter huisvesting van de broeders stelden voormelde franciscanen het pand Plaats 13 in Den Haag beschikbaar. Dit pand was door de bemiddelde ongehuwde zussen Van der Schoten aan de franciscanen nagelaten. In 1899 diende de congregatie bij de Haarlemse bisschop Bottemanne het verzoek in het pand op haar kosten uit te breiden, zodat enkele hulpbehoevende, veelal chronisch zieke mannen, konden worden opgenomen. De bisschop willigde dit verzoek in op voorwaarde dat deze uitbreiding niet in een echt ziekenhuis zou uitmonden. Thuisverpleging bleef de belangrijkste werkzaamheid en de belangrijkste bron van inkomsten van voormelde Haagse broeders. Doordat het onderhoud van het pand Plaats 13 steeds duurder uitviel, kochten de eerder vermelde franciscanen in 1917 het pand Prinsessegracht 8 in Den Haag. Dit pand was nog verhuurd, waarvan het contract in februari 1918 ontbonden kon worden. Pas daarna kon met de verbouwing en inrichting begonnen worden. Hierdoor konden de broeders eerst later in laatstgenoemd jaar het pand aan de Prinsessegracht betrekken. Aangezien het pand Plaats 13 in 1917 verkocht was, werd een pand aan de Javastraat in Den Haag als tijdelijk onderkomen voor de broeders gehuurd

In 1923 kocht de Congregatie van de Broeders van Barmhartigheid van Sint Joannes de Deo het pand Paleisstraat 5 in Den Haag. In dit pand vestigde zich toen vanuit het pand aan de Prinsessegracht in Den Haag de daar gehuisveste communiteit van broeders van voormelde congregatie. De communiteit ving in het nieuwe pand aan de Paleisstraat op bescheiden schaal mannelijke pensiongasten op. De meeste van deze pensiongasten hadden geen permanente verzorging of verpleging nodig, hetgeen de broeders de ruimte bood om ook langdurige particulier thuisverpleging vooral met nachtverpleging bij mensen thuis op zich te nemen. Toen in 1938 de plaatselijke Witte-Gele Kruis werd opgericht, werd tevens wijkverpleging een deel van het werk van de broeders. Voormelde in de Paleisstraat gevestigde communiteit werd mede gezien de weinig rooskleurige financiële situatie in 1955 opgeheven. Het huis werd toen verkocht. Voor de nog aanwezige pensiongasten werd elders onderdak gevonden, terwijl er aan de wijkverpleging evenals aan de thuisverpleging, dat toen vooral nog uit nachtwaken bestond, een einde kwam

De broeders van de Congregatie van de Broeders van Barmhartigheid van Sint Joannes de Deo, die in Den Haag de thuisverpleging op zich genomen hadden, waren daar sinds 1894 gehuisvest in het pand Plaats 13. Aangezien dit pand steeds meer aan onderhoud vroeg, werd het in 1917 verkocht. De congregatie kreeg toen het pand Prinsessegracht 8 in Den Haag als woonruimte voor de broeders toegewezen door het kerkbestuur van de Haagse H. Antonius en Lodewijk-parochie. Dit pand werd echter verhuurd. Het huurcontract kon pas in februari 1918 ontbonden worden. Eerst dan kon met de verbouwing en inrichting begonnen worden. Al met al konden de broeders eerst later in laatstgenoemd jaar het pand aan de Prinsessegracht betrekken. Aangezien, zoals reeds vermeld, pand Plaats 13 al in 1917 verkocht was, werd ter overbrugging het pand Javastraat 58 in Den Haag als tijdelijk onderkomen voor de broeders gehuurd

In 1972 vormde een kleine groep van jongere broeders van de Congregatie van de Broeders van Bramhartigheid van Sint Joannes de Deo een nieuwe communiteit in een paviljoen dat gelegen was op het terrein van Huize Herwarden in Berg en Dal, waar sinds 1967 het noviciaat en het provincialaat van voormelde congregatie gevestigd was. Onderhavige communiteit werd in 1992 opgeheven. De broeders die er toen nog woonden, sloten zich aan bij de communiteit van voornoemde congregatie, die in Huize Herwarden gehuisvest was