Zoeken in collecties

In Mill Hill bij Londen stichtte in 1866 Herbert Vaughan (1832-1903), de latere kardinaal en aartsbisschop van Westminster, de congregatie van St. Joseph's Foreign Missionary Society die doorgaans de congregatie van de Missionarissen van Mill Hill wordt genoemd. Herbert Vaughan, die zijn op het college van de jezuïeten in Stonyhurst begonnen studie bij de benedictijnen van Bath, daarna bij de jezuïeten in Brugge en vervolgens in Parijs voortzette, ging in 1851 naar Rome. Nadat hij in 1854 in Lucca tot priester was gewijd, keerde hij terug naar Engeland. Daar werd hij vicepresident van het Saint Edmund's College in Ware, destijds het meest pretentieuze seminarie in Zuid Engeland. In 1864 kreeg hij goedkeuring voor zijn plan om in Mill Hiil voor het opleiden van priester-missionarissen een seminarie op te richten. Twee jaar later werd de stichtingsakte getekend voor de Joseph's Foreign Missionary Society, die in 1908 de definitieve pauselijke goedkeuring ontving. In 1890 werd door onderhavige congregatie in Roosendaal een missiehuis geopend. De eerste jaren kregen uitsluitend Nederlandse studenten er hun opleiding, maar vanaf 1895 werd het internationale karakter van de congregatie ook weerspiegeld in de studentenpopulatie. Uitbreiding van de opleidingsmogelijkheden in Nederland nam na de Eerste Wereldoorlog een grote vlucht. Missiehuizen werden er toen In Tilburg. Arnhem, Hoorn, Haelen en Oosterbeek gesticht. Ondanks het grote aantal Nederlanders bleef Mill Hill een Engelse congregatie. Ook de Nederlandse Mill Hillers noemen zich nog steeds 'father'. Naast priesters en broeders kent de congregatie sinds 1972 ook Associates, geassocieerde leken, die zich voor een bepaald aantal jaren inzetten voor het werk van de congregatie. Met als lijfspreuk 'Amare et Servire', Beminnen en Dienen, richt de congregatie zich op het verkondigen van het evangelie onder de niet geëvangeliseerde volkeren buiten Europa en is als zodanig als uitsluitend een missiecongregatie aan te merken

In 1885 riep de Trappistenabt Frans Pfanner, stichter van de Abdij Mariannhill in Natal, Zuid-Afrika, meisjes in Europa op om te komen helpen bij de opvoeding van de inlandse vrouwen en jeugd

De stichter van de orde van het Heilig Kruis, Theodorus Celles, die kanunnik was van het kathedrale kapittel van Luik, legde in 1211, nadat hij van de kruistocht tegen de Albigenzen was teruggekeerd, met vier ander kapittelheren hun religieuze geloften af aan de bisschop van Luik. Deze schonk hen in Clairlieu bij Hoei in de provincie Luik de Sint-Theobalduskerk. Bij deze kerk bouwden ze een klooster. Als grondslag voor hun samenleven namen ze de regel van Augustinus aan. In 1948 keurde Paus Innocentius IV de constituties goed die de kruisheren op enkele uitzonderingen na van de Dominicanen overnamen. De leden van onderhavige orde heten officieel Reguliere Kanunniken van de Orde van het Heilig Kruis. De spiritualiteit van deze orde, waarvan Sint Helena en Sint Odilia de patroonheiligen zijn, staat met name in het teken van tolerantie en protest tegen onechtheid en onderdrukking. Nadat, geïnspireerd door de Moderne Devotie, in 1410 besloten werd tot een grondige hervorming, die vooral gekenmerkt werd door de nadruk op het contemplatieve leven, kwam de orde in de 15e eeuw tot grote bloei. In het huidige Nederland werden er toen door de kruisheren een zestiental kloosters gesticht. Op het klooster in Sint Agatha na, werden al deze kloosters ten tijde van de Reformatie opgeheven. Door de Franse overheersing rond 1800 en door de daarop volgende wetgeving van koning Willem I, die kloosters het aannemen van nieuwe leden verbood, werden de kruisheren wederom in hun voortbestaan bedreigd. Toen echter in 1840 vorenbedoelde wet ingetrokken werd, kwam de orde tot nieuwe bloei en werden er nieuwe stichtingen opgericht. In het begin van de 20e eeuw vestigden de kruisheren zich ook in Noord-Amerika en namen ze vanaf 1920 missies aan in Congo, Indonesië en Brazilië. Voorts bedienden de kruisheren tot diep in de 20e eeuw parochies in onder meer Rotterdam, Amsterdam, Tilburg, IJsselmonde, Ridderkerk, Weert en Odiliapeel en hadden ze middelbare scholen in Uden, Amersfoort en Bussum