Zoeken in collecties

In Schoonebeek, waar paters van de Heilige Harten belast waren met de zielzorg van de katholieke gemeenschap aldaar, werd in 1951 een aan de Heilige Willibrordus toegewijde houten noodkerk gebouwd die aanvankelijk dienst deed als bijkerk van de Maria Koningin van de Vredekerk in Weiteveen. In 1977 werd deze houten noodkerk tot zelfstandige parochiekerk verheven en werd toen tevens in plaats van de Heilige Willibrordus aan de Heilige Nicolaas toegewijd. Na afbraak van de noodkerk in 1978 werd er aan het Spanjaardspad/hoek Kosterijweg in Schoonebeek een nieuwe stenen kerk gebouwd, die een jaar later ingewijd en in gebruik genomen werd. Gelijktijdig met deze nieuw gebouwde kerk verrees naast deze kerk aan de Kosterijweg de pastorie van de parochie Heilige Nicolaas, die toen door paters van de Heilige Harten betrokken werd. Met nog zes andere parochies in Noordoost-Drenthe ging voornoemde Schoonebeekse parochie in 2010 op in de Immanuelparochie

In 1930 vertrouwde de bisschop van Haarlem de parochie van de H. Bonifatius te Rotterdam-Heijplaat toe aan de Congregatie van de Paters van de HH. Harten. Een kleine communiteit van deze congregatie was van 1930 tot 1993 gehuisvest in de aan het Alcorplein gelegen pastorie van voormelde parochie. De kerk van deze parochie, aan de bouw waarvan de Rotterdamsche Droogdok Maatschappij indertijd een substantiële bijdrage leverde, werd In 1993 aan de Rooms-Katholieke eredienst onttrokken. Toen werd ook de parochie opgeheven en werd de kerk verkocht aan de Pinkstergemeente World of Faith

Doordat het Valkenburgse klooster te klein werd om er zowel het filosoficum als het theologicum te huisvesten, besloot de Congregatie van de Paters van de HH. Harten ten behoeve van het filosoficum een nieuw klooster in Rosmalen te bouwen. In 1932 verrees dit klooster op een aan de Graafsebaan in Rosmalen gelegen stuk grond, dat mejuffrouw Maria Verbeek in 1931 aan de congregatie geschonken had. In september 1942 moest de congregatie het Rosmalense klooster afstaan aan de Fraters van Tilburg, die er zich vanuit hun Boxtelse klooster Huize De La Salle met hun pupillen tot oktober 1944 vestigden. Op enkele na vonden de Rosmalense filosofieleerlingen en hun docenten gedurende die tijd onderdak in het klooster in Valkenburg. In oktober 1944 konden ze echter weer terugkeren naar het klooster in Rosmalen waar, na herstel van de oorlogsschade, schooljaar 1945-1946 weer normaal van start kon gaan. Van 1945 tot 1975 fungeerde het Rosmalense klooster ook als studiehuis voor pas gewijde priesters, die hun studie moesten afronden met een pastoraal studiejaar. Het Rosmalens klooster was vanaf 1951 gedurende korte tijd tevens dependance van het Damiaancollege in Sint-Oedenrode. Vanaf midden jaren zestig van de vorige eeuw werden de kloostergebouwen in Rosmalen geleidelijk aan steeds meer geschikt gemaakt voor oudere bewoners, hetgeen in 1975 resulteerde in een van rijkswege erkend en gesubsidieerd kloosterbejaardenoord, Vanaf 1987 ging evenwel het klooster in Bavel als zodanig functioneren. Naar dit klooster verhuisde in 1990 de Rosmalense communiteit. Het klooster in Rosmalen sloot toen zijn deuren en ging dienst doen als opvanglocatie voor asielzoekers totdat het in 2017 verbouwd werd tot een luxe, kleinschalige woon-zorgvoorziening voor oudere mensen

In 1983 werd de parochie H.H. Simon en Judas in Ootmarsum door het Aartsbisdom Utrecht toevertrouwd aan de Congregatie van de Paters van de HH. Harten. Een kleine pastoraatsgroep van deze congregatie vestigde zich toen in de in 1959 aan de Kerkstraat in Ootmarsum gebouwde pastorie die in 1999 verbouwd werd tot parochiecentrum. In 2010 ging voornoemde parochie met nog zes andere parochies in Noordoost Twente op in de Immanuelparochie