Zoeken in collecties

In 1421 schonk Geertruid van Zuthem bij testament al haar roerende en onroerende eigendommen aan een gemeenschap van zusters, die gehuisvest was in haar huis in Zwolle, dat naar haar het Geertruid van Zuthemhuis genoemd werd, terwijl ook wel de naam van Doornik-huis gebezigd werd. In voornoemd testament bepaalde Geertruid dat al haar goederen gemeenschappelijk bezit zouden zijn, zodat de erfgenamen van de zusters geen rechten meer konden laten gelden. Voorts werd vastgelegd, dat zusters die niet in gemeenschap wilden leven, uit het huis konden worden gezet. Toen de gemeenschap werd opgeheven, volgde een gedeeltelijke samenvoeging met het Zwolse regularissenklooster Ter Maat

Het begijnenenhuis in Zwolle, in de Praubstraat, toen Begijnenstraat geheten, en grenzend aan het termijnhuis van de minderbroeders van Kampen, wordt voor het eerst vermeld in 1361. Waarschijnlijk op instignatie van de Kamper minderbroeders volgden de zusters van dit huis, dat Olde Convent genoemd werd, kort nadien de derde regel van St. Franciscus. Allengs liet de discipline van de zusters te wensen over. Dit vormden de aanleiding een rigoureuze hervorming door te voeren, die mede door Geert Grote werd geïnitieerd. Hierdoor kon omstreeks 1396 de derde regel worden afgeschaft en kwam het Olde Convent onder de geestelijke leiding van het Zwolse Gregoriushuis te vallen. In 1396 stelden de magistraat en de pastoor van Zwolle nieuwe statuten op, waaruit blijkt dat het Olde Convent volledig onder toezicht was gekomen van de pastoor en twee leden van het stadsbestuur. De laaste vermelding van het convent dateert uit 1581

Omstreeks 1390 werd in Zwolle door Gertrudis Kadeneters bij de stadsmuur in de Schoutenstraat een begijnenhuis gesticht. Later werd dit huis, dat naar zijn stichteres Kadenetershuis genoemd werd, omgevormd tot een convent van zuster des gemenen levens, dat onder geestelijke leiding van de rector van het Zwolse Gregoriushuis kwam te staan. De zusters hadden een eigen kapel, waarvan de bouw in de jaren 1501 tot 1505 gerealiseerd werd. In 1616 werd het Kadenetershuis opgeheven. De kapel werd in 1686 door Zwolse Waals Hervormde gemeente als kerk in gebruik genomen

In 1389 werd in de Broerenstraat te Zwolle een begijnenhuis gesticht, wat mogelijk gemaakt werd door de schenking van Jacob Werenboldt en zijn vrouw Lyse van landerijen in de polder Mastenbroek. Later werd dit begijnenhuis, waarvan de gebouwen uit 1417 dateerden, tot een convent van zuster des gemenen levens omgevormd. Het huis werd toegewijd aan St. Caecilia en werd doorgaans Kinderhuis genoemd, omdat de zusters in onderwijs voorzagen aan jonge dochters van inwoners van Zwolle. Het stadsbestuur stelde in 1441 aan het convent de voorwaarde dat zonder goedkeuring van het stadsbestuur geen huizen of erven binnen Zwolle mochten worden aangekocht. Als deze bij testament vermaakt werden, moest binnen een jaar tot verkoop daarvan worden overgegaan. De zuster verkregen het recht op een eigen kapel, die in 1502 gereed kwam. In 1581 verbood het stadsbestuur het convent nog zusters op te nemen, dat daardoor tot uitsterven gedoemd was. De uiteindelijke opheffing van het convent volgde in 1590. De gebouwen gingen dienst doen als “het Holdehuis“, een weeshuis waar op kosten van de samenleving ouderloze kinderen werden opgenomen van arme ingezetenen van Zwolle, die niet het Zwolse burgerrecht hadden verworven