Zoeken in collecties

Dit bestek werd gebruikt voor de middagmaaltijd. Verder lag er een stukje papier - krant of gebruikt schoolschrift - bij en had iedere zuster een klein busje van het merk 'Droste Cacao' staan. In het busje zat wit zand voor het schuren van de ijzeren vork met behulp van het stukje papier. Vóór het gebruik van een dergelijk busje was het gewoon het zand van de vloer, die bedekt was met een laagje wit zand, te gebruiken. De lepel werd na het eten door het water in de pint gehaald en afgedroogd met het servet. Het servet diende tevens als tafelkleed. De messen werden, evenals de pinten en borden, opgehaald en afgewassen. Na de maaltijd rolde men de lepel en vork in het servet, die vervolgens in een genummerde servetring werd gestoken. Het geheel werd dan in het persoonlijke laatje van iedere zuster, dat gesitueerd was in de tafels, gelegd. Iedere zuster had een eigen plaats aan de tafel (in de volgorde van de dag van intrede) en iedere tafel had dus zoveel laatjes als dat er zusters plaats aan konden nemen. In 1950 werden de houten lepels vervangen door roestvrije en vlekvrije lepels. Op de voorzijde van de steel van de vork staat een merkje in de vorm van een schoppen. Op één zijde van het lemmet van het mes staat 'inoxydable'.

Gedragen door de zusters Franciscanessen van de H. Elisabeth. De werkkleding voor huishoudelijk werk was lichtblauw. De werkkleding voor in de tuin was donkerblauw en die voor de verpleging wit.

Tijdens de gehele maaltijd werd van dit bordje gebruik gemaakt. Gebruikt door de Franciscanessen van St. Lucia.

De daagse maaltijd bestond uit soep, hoofdmaaltijd, later aangevuld met een nagerecht. De gerechten werden vanaf een aparte dientafel opgeschept en op toerbeurt rondgebracht door een jonge zuster. In een rondzendbrief van 20 juni 1957 speciaal voor de oversten staat: 'Voor moeder. De voorraad bruine bordjes in het moederhuis is op. Voortaan zullen we nu gewone diepe borden gebruiken. U kunt deze bestellen bij: Van Zwanenburg N.V. Rotterdam of bij de vertegenwoordiger: de heer A.J. van de Heuvel, Prins Hendrikstraat 2 te Aalst bij Eindhoven. U vraagt dan naar: witte diepe borden Mosa K. 1. Om de eenheid te bewaren wilt U wel van deze borden bestellen, wanneer U die nodig hebt'. In de kroniek van het huis te Babberich stond: 'Vanaf 1 mei 1957 kregen de zusters i.p.v. bruine bordjes voor het middagmaal, diepe borden. De vlees-, groenten- en aardappelschalen werden vervangen door het "duurzame Zilmeta" waarin het eten langer warm bleef'.

Grijs aardewerk met in blauwe letters het Christusmonogram IHS.

Rond plankje voor het ontbijt en het souper. Genummerd met het witgekleurde cijfer '2'. Dan werd de tafel gedekt met dit plankje om brood op te leggen en te snijden. Iedere zuster kreeg 's morgens en 's avonds drie belegde sneeën brood op haar genummerde plankje. Op gewone dagen was de koffie die de zusters kregen al voorzien van melk en op hoge feestdagen was ook de suiker voorzien. Als zusters nog een snee brood wensten, konden ze dat geknield aan de overste vragen met de woorden: 'Moeder, mag ik ter liefde Gods nog een sneetje brood?' Zusters kregen daar altijd toestemming voor. Van slechte eters werd verwacht dat zij ook de drie sneetjes brood opaten. Sommige zusters waren goed in het achterhouden van één of twee sneetjes brood. Na de maaltijd werden de plankjes met een vochtige doek of een klein handvegertje afgepoetst en op nummer (nummer 1 bovenaan) in de kast gelegd. In de overstenvergadering van 3 mei 1950 wordt genotuleerd: 'In het moederhuis blijkt het noodzakelijk om de oude plankjes die versleten zijn te vernieuwen. Uit hygiënisch oogpunt wordt er ernstig over gedacht bordjes in te voeren'. In de vergadering van 6 augustus 1950 staat bij punt 8: 'De plankjes zullen vervangen worden door bordjes'.

Gebruikt in de ziekenkamer.

Gedragen door de Franciscanessen van de H. Elisabeth. De werkkleding voor in de tuin was donkerblauw. De werkkleding voor huishoudelijk werk was lichtblauw en die voor de verpleging wit.

Twee bekers, twee kommetjes, twee diepe borden, twee plankjes.

Door de Franciscanessen van Veghel gebruikt in de grote algemene keuken van het moederhuis voor het roeren in een pan soep of pap.

Tinnen bord en beker, snuifdoosje, serveerrek met bordjes en schoenpoetsdoosje. Bord en (bier)beker zijn in de 19e eeuw door de fraters gebruikt. Het serveerrek komt uit het juvenaat in Tilburg. Per 4 juvenisten kreeg je een bordje met daarop een half pakje boter. Bij ieder bordje stond een nummertje zodat je de dag erna weer hetzelfde bordje kreeg met de resterende boter. Een van de fraters herinnert zich dat je 2x per week een nieuw stuk boter kreeg. Het schoenpoetsdoosje is zelfgemaakt en gebruikt in het Sint Cornelius Gesticht te Reusel.

De werkkleding voor in de tuin was donkerblauw, voor huishoudelijk werk lichtblauw en voor de verpleging wit.

Na de maaltijd werd het bestek met een papiertje schoongemaakt. Eén keer in de week werd het afgewassen.

Op de achterzijde staat het nummer 20, waarschijnlijk ter identificatie van de zuster die deze lepel gebruikte.

Gebruikt door de Franciscanessen van de H. Elisabeth in het moederhuis te Breda.

Met konische voet met verdikte rand, trechtervorming lichaam met profielrand, sterk omgebogen tuit, cilindrische hals en gebogen, staand oor met openstaanden randen, dat met een uitlopende strip aan het lichaam is bevestigd. Inschietend, heel licht gewelfde deksel met twee graveerranden en platte knop

De beker werd gebruikt om uit te drinken, de kom werd gebruikt als waskom.

Eén oranje-bruine (1) en één donkerbruine (2) kom voor het gebruik van koffie en thee bij het ontbijt en souper. De kommen werden ook gebruikt bij het koffiedrinken om ± 10.00 uur. Dit koffiedrinken gebeurde staande, eventueel onder het nuttigen van een snee brood. De zusters kwamen niet allemaal om stipt 10.00 uur. Op feestdagen was het wel gebruikelijk gezamenlijk de koffie te drinken aan tafel, ook wel 'rondzitten' genoemd. Zusters moesten op die feestdagen officieel in het zwart komen, zonder schort aan. Meestal kreeg men dan een snee peperkoek besmeerd met boter. Om 16.00 uur stond er ook koffie klaar en voor wie dat wilde twee sneetjes brood. Ook deze middagkoffie werd staande genuttigd. Op feestdagen werd er om 14.00 uur thee geschonken met daarbij een versnapering. Een enkele keer was er 'thé complet' met meerdere soorten lekkernijen in de vorm van koekjes. In een brief van 1948 aan de overste staat bij punt 18: 'De moeders moeten het met de thee van twee uur niet overdrijven: niet zwak zijn, als de zusters er te veel om zeuren'. De kommen waren aanvankelijk donkerbruin van kleur, later oranje-bruin. De kom diende met twee handen vastgehouden te worden, anders glipte ze weg. Na iedere maaltijd werden de kommen afgewassen.

Vanaf 1870 hadden de Franciscanessen van St. Lucia een internaat te Harlingen. De kop en schotel dragen de opdruk "R.K. Huishoudschool St. Anna".

Gebruikt door de Franciscanessen van de H. Elisabeth.

De teil en de kan werden door de zusters gebruikt om de borden af te wassen na de maaltijd. De zusters wasten allemaal individueel en tegelijkertijd de borden. De teilen met afwaswater stonden op tafel, een theedoek lag ernaast. De zusters die hun bord nog moest wassen stonden in een rij te wachten op hun beurt.

Lantaarn met geprofileerd voetje, waarboven een ajourrand van gekoppelde ruiten en cilindrisch lichaam met twee scharnieren¬de deurtjes. Dubbele handgreepjes van getordeerd koperdraad. Inschietend, tweemaal hol gewelfd deksel met ajourranden in de vorm van gekoppelde ruiten. Ronde eindknop

Deze lange lepel werd gebruikt door de Franciscanessen van St. Lucia om alle ingrediënten van de stamppot te mengen.