Zoeken in collecties

Vermoedelijk geschonken door vervaardiger aan zuster Pauline Molenkamp (1917-1993).

Alle kapellen van de zusters Franciscanessen van de H. Elisabeth hadden een altaarschel. Dit exemplaar is afkomstig uit Breda.

Op het bordje werden de namen geplaatst van de zusters die dienst hadden tijdens het officie in de kapel: voorgangster, schriftlezing, organiste en psalmiste. Linksboven werd het nummer van het liturgische weekschema aangegeven. Bovenop is het bord versierd met houtsnijwerk in de vorm van een wierookvat met daarboven in de wierook het H. Sacrament in de vorm van een kelk met hostie erin. Naast het wierookvat een wierookscheepje.

Als de priester de communie naar de zieken in het St. Elisabethziekenhuis te Leiden bracht, liep een zuster met deze lantaarn voorop. Het belletje aan het handvat kondigde de komst van de priester aan.

Beker met initialen van het St. Elisabeth Ziekenhuis en een doek met de tekst "E.Z. 1963 tandenglasdoek".

Gedragen door de zusters Franciscanessen van de H. Elisabeth. De werkkleding voor huishoudelijk werk was lichtblauw. De werkkleding voor in de tuin was donkerblauw en die voor de verpleging wit.

De bruidsjurk werd door de postulante gedragen op de dag dat ze officieel in de kloostergemeenschap werd opgenomen. Het postulaat, de proefperiode, werd dan afgesloten en het noviciaat begonnen. De bruidskleding verwijst naar de symboliek van de zuster als bruid van Christus. Tijdens het ritueel van de inkleding ontving de zuster haar habijt en haar kloosternaam. De bruidsjurk werd ook wel eens gedragen bij een processie in de tuin.

Het busje (1) en doosje (2) werden door de zusters Franciscanessen van de H. Elisabeth gebruikt in de thuiszorg.

Wanneer een zuster geprofest werd stuurde ze kaartjes naar familie en bekenden. Dit embleem van Jezus die een leproos geneest, werd op het kaartje gedrukt. Het embleem werd ook gebruikt op boekjes van de congregatie.

Deze collectezak werd gebruikt in de kapel van Huize St. Franciscus te Gilze .

Deze dobbelsteen met op elke zijde een gebed, is in kleine groepen zusters van de Franciscanessen van de H. Elisabeth gebruikt.

Gedragen door de Franciscanessen van de H. Elisabeth. De werkkleding voor in de tuin was donkerblauw. De werkkleding voor huishoudelijk werk was lichtblauw en die voor de verpleging wit.

De doofpot werd gebruikt in de sacristie van de kapel van de Franciscanessen van de H. Elisabeth te Breda.

De zusters Franciscanessen van de H. Elisabeth gebruikten dit doosje bij hun werkzaamheden in de wijkverpleging.

Op het middenpaneel zijn 2 engelen, de tekst "surget in gloria" en een ossenjuk met lelies en doornen geschilderd. Op het rechterpaneel is de H. Franciscus met stigmata afgebeeld. Het linkerpaneel laat Franciscus zien die een leproos ondersteunt. De bloemvormige reliekhouder kan uit de drieluik genomen worden .

Het kommetje zonder oor werd met twee handen vastgehouden en in de refter gebruikt om koffie of thee te drinken.

Op het embleem staat een zuster die een zieke verzorgt. Een voorstelling die aansluit bij het devies van de congregatie: "Ik was ziek en gij hebt mij bezocht” (Mt. 25,36) .

De H. Franciscus draagt een wit kleed en witte band om het hoofd. Hij houdt een fluit in beide handen terwijl hij naar boven kijkt. Bij zijn hoofd vliegen twee witte vogels, een wit met zwarte vogel zit aan zijn voeten. Hij is afgebeeld in het groen dat tegen een blauwe achtergrond is geschilderd.

Johanna Franciska Peemen, geboren in 1882, overleden in 1959.

Het lied van de lofprijzing van God om de schepping werd door Franciscus geschreven toen hij door lijden en contact met God gezuiverd, zich helemaal op Gods wereld (de schepping) richtte. Het is in vele talen vertaald en op veel soorten muziek gezet.

Op het bord een afbeelding van een deel van het Santa Elisabeth-ziekenhuis te Medan daar omheen de tekst "Dirgahayu - Setengah Abad 1930-1980".

Dit gehoorapparaat bestaat uit drie delen die inschuifbaar zijn en werd gebruikt door de oudere zusters van de congregatie Franciscanessen van de H. Elisabeth.

De werkkleding voor in de tuin was donkerblauw, voor huishoudelijk werk lichtblauw en voor de verpleging wit.

De kruk is aan een zuster geschonken die haar gouden jubileum vierde.

Vier zwarte habijten: postulantenjurk (1); habijt van vóór 1960 (2); habijt van ná 1960 (3); en een habijt (4) naar vrij model van ca. 1970. De postulantenjurk heeft een brede puntkraag, drie sierknopen tussen hals en borst (met daar onder twee drukknoopjes), plooien van boven de borst tot de onderzijde van de jurk en lange mouwen met een boord met drukknopen op het einde. Bij het oudste habijt is het lijfje apart op de rok genaaid. Het lijfje heeft een V-hals, een borstzakje op de rechterborst, drukknopen aan de voorzijde en lange aangezette mouwen. Het is van binnen gevoerd met een bruin/grijskleurige stof en voorzien van een getal in kruissteek (369, het identificatienummer van degene die de jurk droeg) en een etiketje met de naam "Zr. Lioba". De rok is aan de voorzijde voorzien van een 'steekzak', weggewerkt achter een plooi, en gedeeltelijk met drukknoopjes aan het lijfje bevestigd. Het habijt van ná 1960 is licht getailleerd met uitlopende rok, lange mouwen en een gevoerd lijfje. Ter hoogte van het middel zijn twee stroken stof bevestigd die achter op de rug vastgezet kunnen worden ter taillering. Op de rug zit een ritssluiting en aan de binnenzijde van de kraag is een etiketje bevestigd met daarop het getal 247. Het vrije model van ca. 1970 is bijna identiek aan het habijt van na 1960: de mouwen zijn voorzien van twee korte ritssluitingen, de rok is minder wijd en de stof is dunner.