Zoeken in collecties

Celkruis met twee zelfgemaakte schilderijtjes met de afbeeldingen van Jezus en Jozef met Kind. Boven de lange zijde van het bed in de kloostercel hing altijd een kruisje met daarnaast drie schilderijtjes met de afbeelding van Jezus, Maria en Jozef. In een schrijven van 4 april 1948 aan de huisoversten staat: 'De zusters mogen op de cellen wel een schilderijtje van de H. vader Franciscus hebben, gelijk de drie anderen, maar dan ook allemaal en overal'.

Kruis met corpus en een wijwaterbakje in houder onderaan kruis. Op alle vier de uiteinden van het kruis staan afbeeldingen, links: annunciatiescène met daar omheen de tekst 'Ave Maria, gratia plena'; boven: kruisigingsscène, met tekst 'Per crucem tuam libera nos domine'; rechts: tronende Maria met Kind en twee engelen, met tekst 'Omnia sub tutela matris'; onder: zittende Jezus met de symbolen van de vier evangelisten, met tekst 'Ego dum resurrectio veritas et vita'.

In samenspraak met de benedictijn H. van der Laan en rector Eijgenraam en na toestemming van bisschop Mutsaerts besluiten de zusters op 3 september 1955 tot aanname van een nieuw kloosterkleed. Op 31 maart 1956 wordt het nieuwe kleed gewijd. Tijdens het kapittel van 1968 wordt besloten dat de zusters vanaf die tijd zelf hun kledingkeuze mogen maken, kloosterlijk dan wel burgerlijk. Het habijt is aan twee zijden voorzien van een opening waardoor de zuster de handen in het habijt kan steken. Aan voor- en achterzijde heeft het habijt twee grote plooien. Aan de binnenkant van de voorzijde zijn ter hoogte van de middel twee touwen aan de twee vouwen van de plooien bevestigt die de zuster achter haar rug kan vastmaken. Buiten op het habijt werd om de middel een koord gedragen. Aan de binnenzijde is een etiketje vastgemaakt met het nummer 229 erop.

Na het vrijgeven van de te dragen kleding door de zusters in 1969 werd het officiële ebbenhouten kruisje gedragen door zusters bij een mantelpakje dat van dezelfde bruine stof was gemaakt als het habijt.

Op 31 maart 1956 (zaterdag voor Pasen) werd de zwarte wollen kleding van de congregatie vervangen door een bruin wollen habijt, een bruingrijze sluier, een beige katoenen onderkleed en een zwart ebbenhouten kruisje. Het geheel is ontworpen door Dom van der Laan osb uit Oosterhout en werd tot 1969 gedragen. De zusters droegen meestal het kruisje aan het koord, slechts zelden werd het kruisje als speld gedragen.

Dergelijke kruisbeeldjes werden uitgereikt aan zusters die voor de missie werden benoemd. De officiële uitzending en zegening van de missiekruisen voor de eerste vijf missionarissen vond plaats op 13 oktober 1906 te 's-Hertogenbosch in de Kapucijnenkerk. Het laatste missiekruis werd in 1974 uitgereikt aan zuster Gerda van Gogh.

Een speldje in de vorm van een Tau (Griekse letter T) met daarop in reliëf de letters SFIC en een simpel kruis. Deze 'kruisjes' werden uitgegeven door het Generaal Bestuur op 24 juni 1993 tijdens de opening van het jubileumjaar ter ere van 150 jaar Congregatie Franciscanessen van Veghel. Het speldje is bedoeld als herkenbaar teken van het 'franciscaans-zijn': het Tau-kruis is een franciscaans symbool. Het speldje is op een kaartje gespeld met de tekst: "S.F.I.C. Sororum Franciscalium ab Immaculata Conceptione, Zusters Franciscanessen van de Onbevlekte Ontvangenis, Veghel 24 juni 1993".