Zoeken in collecties

Twee kaarten, met een geestelijk bouquet, die op de naamdag aan zusters werden gegeven. Eén kaartje (1) is op een zijde blanco, aan de andere zijde is een bouquet bloemen getekend met de tekst 'Geestelijk bouquet, 54 H. Missen, 54 H. Communies, 54 Rozenhoedjes, 162 Schietgebedjes, 162 Verstervingen'. Het andere kaartje (2) is aan één kant versierd met een gekleurd bloemornament en met de tekst: 'Hartelijk gefeliciteerd', op de achterzijde staat de tekst 'Geestelijk bouquet, 4 H. Missen, 4 H. Communiën, 20 Veni Créators, Zusters v. Cursus I'. Twee kaarten zijn ter felicitatie bij kloosterjubilea. Op een kaart (3) staat de tekst 'Hartelijk gefeliciteerd op uw koperen feest' versierd met abstracte ingekleurde lijnen en vlakken. Op de andere felicitatiekaart staat Abraham met staf en een brief met het getal '50' erop afgebeeld, en de tekst 'Proficiat'. Op deze kaart is nog een andere tekst zichtbaar: 'Kodak - safety 19'.

Bevat uitgewerkte voorbeelden en de te gebruiken materialen en gereedschappen voor 'nuffelmiddagen'. Gemaakt door zuster Adeleida (Henrika Francisca) Pullen (1905-1995). Zuster Adeleida trad in 1924 bij de congregatie in (eeuwige professie in 1929). Aanvankelijk deed ze huishoudelijk werk. Na de Tweede Wereldoorlog werkte ze bij de kleuterschool te Herpen. Enkele jaren later begon ze met de opleiding voor kleuterleidster, waarvoor ze in mei 1950 slaagde. Achtereenvolgens was ze werkzaam te Veghel, Helenaveen, Zijtaart, Luyksgestel, Nieuwkuyk en wederom Zijtaart. In 1970 ging ze met pensioen.

Stuk Sunlight-zeep in verpakking. Hiermee wordt de kleding van de zusters gewassen.

Met het wasnummer (381) van zuster Gudulina van der Weyden.

Door sommige zusters onder het habijt gedragen. Kan worden gebruikt om kleine spullen in op te bergen, zoals gebedenboekje of klein gereedschap als schaar, naald en draad. Om bij de zak te kunnen komen, is er (achter een van de plooien) een opening gemaakt aan de voorzijde van het habijt.

Tunieken, mouwen en schorten in verschillende kleuren en patronen ter bescherming van het habijt tijdens werk in huis of buiten. De lichtgekleurde tuniek heeft meerdere knoopsgaten in de hals en de mouwen zijn aangeknoopt. Op de blauwe schort een etiketje met de initialen 'G.v.J.', op de blauw met wit geruite schort een etiketje met nummer '229', op de manchetten een etiketje met nummer '14', op de lichtgekleurde mouwen een etiketje met nummer '393', op de bruingekleurde tuniek een etiketje met nummer '452'.

In de kloostercel, bestaand uit drie houten wanden afgesloten door een gordijn, stond een kastje voor het ondergoed, zakdoeken, kousen en schoenen van de zuster. Op het kastje stond een waskom met daarin een fles. Iedere morgen als de zuster haar bed had opgemaakt, vulde ze de fles met water zodat ze haar tanden kon poetsen. Voor ze naar bed ging, vulde ze de waskom met water zodat ze zich de volgende morgen kon wassen. Naast de waskom stond een schoteltje met zeep. De kam lag in een beplakt sigarenkistje met wat toiletpapier. Aan de zijkant van het kastje was een latje aangebracht waaraan de zuster de handdoeken kon ophangen.

Losse vellen met naai-, brei- en borduurwerk. Aan één van de korte kanten van de vellen zijn twee gaatjes gemaakt voor eventuele bevestiging in een boek. De zusters die de werken gemaakt hebben, waren beide handwerkleraressen die op zowel de MULO als de Kweekschool les gaven.

Met klein voetje, ronde buik en slanke hals uitlopend in een onregelmatige rand. Het vaasje draagt het opschrift "150 jh. SFIC Singkawang, Sept. - '93". Gemaakt t.g.v. de viering in Indonesië van het 150-jarig bestaan van de congregatie.

Een speldje in de vorm van een Tau (Griekse letter T) met daarop in reliëf de letters SFIC en een simpel kruis. Deze 'kruisjes' werden uitgegeven door het Generaal Bestuur op 24 juni 1993 tijdens de opening van het jubileumjaar ter ere van 150 jaar Congregatie Franciscanessen van Veghel. Het speldje is bedoeld als herkenbaar teken van het 'franciscaans-zijn': het Tau-kruis is een franciscaans symbool. Het speldje is op een kaartje gespeld met de tekst: "S.F.I.C. Sororum Franciscalium ab Immaculata Conceptione, Zusters Franciscanessen van de Onbevlekte Ontvangenis, Veghel 24 juni 1993".

Ze werden als matras gebruikt en waren gemaakt van zowel grof als fijn linnen. In de kroniek van Meerveldhoven staat op 11 mei 1957: 'De oude strozakken vervangen door matrassen, afgewerkt door de firma Stultiens uit Eindhoven'. De strozakken zijn na vervanging dichtgenaaid.

Gebruikt voor aardappelpuree of stamppotten. De onderkant van de steel heeft een gaatje voor een hangkoordje.

Doosje met knop- en veiligheidsspelden voor het vastzetten van bepaalde kledingstukken van de zusters.

De drie schilderijtjes bestaan uit een afbeelding van Maria met Kind met daar omheen zelfgetekende gekleurde ornamenten en de teksten: Ave Maria (1); Lieve Moeder zegen ons (2,3). Achterop de eerste lijst staat geschreven: "Ter blijde herinnering aan mijne H. Professie Z.M. Martiniana 20 Aug., 54". Op de achterzijde van de tweede lijst staan twee handgeschreven teksten: "Ter herinnering aan mijne H. Professie Zr. Ma. Ludwine 20-2-'60; Op 20-2-1960 ontvingen mijn ouders deze afbeelding van de algemene overste Zr. Pelagia b.g.v. mijn eeuwige professie. Het heeft in Philippine, daarna in Zuiddorpe in het bejaardenhuis, op hun kamer gehangen. Bij overlijden van vader 1981 weer terug, Zr. Ludwine". Op de afbeelding van het derde schilderijtje staat geschreven: "Ter herinnering aan mijne H. Professie Z.M. Annuntiata 20 Augustus 1934". De ingelijste afbeeldingen werden door het hoofdbestuur aan de ouders van de betreffende zusters geschonken bij gelegenheid van de eeuwige geloften.

Schematische uitleg over kapittels, verkiezingen en benoemingen. Handgeschreven vellen die opgehangen kunnen worden middels twee uit elkaar te halen buizen met ophangtouw (4). Bijgevoegd zijn tevens twee houten stokken (4). Het eerste schema (1) geeft de verkiezingen, benoemingen en belangrijke data (1844-1938) weer voor de congregatie in Nederland, Indonesië en de Filippijnen. Het tweede en derde schema (2,3) geven uitleg over kapittels, verkiezingen en benoemingen binnen de congregatie in de drie bovengenoemde landen zoals de situatie was in respectievelijk 1969 en 1982.

Schaar in schede, in de volksmond ook wel 'scheetje' genoemd, met ketting ter bevestiging aan het habijt (1). Op de schede is een stukje stof geborduurd met het nummer '364'. Deze schaar werd onder het zwarte habijt gedragen door handwerkzusters op de diverse scholen en door zusters die op de naaikamer werkten. De kleinere schaar werd gebruikt door de zusters van de naaikamer voor het knippen van knoopsgaten in ondergoed en nachtkleding (2). De scharen waren eigendom van zuster Coleta Maria.

Op 23 december 1952 wordt het kloosterkleed van de zusters vernieuwd. In plaats van een voorschoot wordt nu een lang scapulier op het habijt gedragen. Aan de voorzijde van het scapulier is op borsthoogte het passiekruis geborduurd.

Crèmekleurig scapulier bestaande uit twee lapjes verbonden door middel van twee linten. Op de lapjes twee geborduurde afbeeldingen. Eén zwart-wit afbeelding van de H. Maria omgeven door een bloemenkrans en boven het hoofd de tekst: mater misericordiae. Eén gekleurde afbeelding van het H. Hart. Scapulier behoorde toe aan zuster Angela Herckenrath.

Door de zusters op het habijt gedragen. Wordt met behulp van de twee ringen aan het koord vastgemaakt dat de zusters tevens op hun habijt dragen.

Gebedssnoer van vijf tientjes met een kruisje op het eind en twee bevestigingsringen. Deze rozenkrans is gedragen in de Filippijnen. Rozenkransen en kruisjes in de Filippijnen waren van lichter materiaal dan de kransen en kruisjes in Nederland en Indonesië.

Het gebedssnoer werd om het middel gedragen en is daarom voorzien van twee bevestigingsringen. De krans bestaat uit vijf tientjes, twee medaillons en een kruis met corpus. Op de medaillons zijn afgebeeld: Jezus (met de tekst: "allerheiligst hart van Jezus, ontferm u onzer"); Jezus, Maria en Jozef (tekst: "Jezus, Maria, Jozef, beschermt onze congregatie"); Franciscus (tekst: "H. vader Franciscus, bid voor ons"); Maria (tekst: "O Maria zonder zonde ontvangen bid voor ons, die onze toevlucht tot u nemen").

De relieken waren in 1930 in bezit van moeder Nicasia Bekkers, van 1928 tot en met 1932 huisoverste in Herpen. In het archief zijn twee brieven en een notitie bewaard gebleven over de geschiedenis van de reliekhouder en hoe deze in het bezit van de congregatie is gekomen (vgl. AR-Z072-2262).

Gebruikt op de dagen van Goede Vrijdag tot en met Paaszaterdag. Om 12.00u, als de klokken gingen luiden, werden ratels gebruikt in kapel, refter en slaapzalen in plaats van de gebruikelijke bel. De ratel kwam niet alleen in kloosters voor, maar ook in kerken: 'De ratel relt de kerken' (Guido Gezelle). Naast de officieel gemaakt ratel (1) uit Aalst, is er ook een exemplaar dat door een (onbekende) zuster gemaakt is.

Met bloemen versierde kransen. Aan iedere krans zijn twee stukjes stof bevestigd ter bevestiging van de krans op het hoofd. Na het uitspreken van de eeuwige geloften kreeg de betreffende zuster een bloemenkrans op haar kap en sluier gespeld, die de rest van de dag gedragen werd.

Lapje met rood fantasieborduursel van zuster Bonagratia (1901-1988). Op het papiertje dat het lapje bedekt staat met pen geschreven: Holbeinrand.