Zoeken in collecties

Het busje heeft als opschrift 'De wil van God'. De meerderheid van stemmen gold als de wil van God.

Het stemmen met bonen werd alléén gebruikt door de overste en haar raadszusters als het om stemmen over personen ging. Na drie jaar vorming, vóór de professie, bracht de novicenmeesteres haar informatie over een novice bij het bestuur. De overste had inmiddels nagevraagd hoe de desbetreffende zuster in de groep functioneerde. Men maakte een rondje, dan pakte elk der aanwezigen een boon. Wit bij geschikt, bruin bij ongeschikt. Er zaten zoveel bonen in het doosje dat je niet van elkaar kon zien welke kleur genomen was. De bonen werden vervolgens in het doosje met de koker 'De wil van God' (VW/Z141/017) gedaan. Dan werd gehandeld volgens het principe 'meeste stemmen gelden'. Dat was de wil van God.

Kartonnen doosjes met versieringen en opschriften als "t.l. Gods deze doos in 't archief laten, bestemd voor de stembriefjes enz.".

Klein doosje met schuifdekseltje met een gaatje erin (1,1 x 0,8 cm). In het verleden stemde het bestuur door erwten in dit doosje te stoppen. In het doosje zit een klein sleuteltje.

Houten balletjes, wit en zwart geverfd.

Witte en zwarte balletjes in zwarte doos, die gebruikt werden bij het stemmen met stemkelken. Bij ja: witte balletje in witte kelk, zwarte balletje in zwarte kelk. Sommige Karmels gebruikten bij het stemmen deze balletjes, anderen gebruikten bonen.

Zelfgemaakte stemkelk: een doorzichtige plastic beker, van de binnenkant voorzien met stof zodat de stemballetjes niet te zien zijn, aan de bovenkant een plastic deksel met trechter.

Een blikje met witte en zwarte bonen voor de stemkelken. Bij ja werd de zwarte boon in de zwarte kelk gedaan, de witte boon in de witte kelk. Sommige Karmels gebruikten bij het stemmen deze bonen, anderen gebruikten balletjes.

Gele stembriefjes (1-2) op een twee blokjes met bovenaan ieder stembriefje de tekst: Stembriefje keuzekapittel 1998. Daaronder elf vakjes met namen waarvan één blanco met voor de namen een open rondje. Doosje met rode en roze potloden (3) en een klein slotje met sleuteltje (4) waaraan een wit labeltje hangt met de tekst: "doos met stembriefjes VERNIETIGEN!!!!!".

Langwerpig kistje met schuifdeksel aan de bovenzijde. In de deksel drie sleuven met daarboven de woorden 'pro', 'abstinentia' en 'contra'. De sleuven, waardoor fiches in het kistje konden worden gedaan, corresponderen met drie vakjes in het kistje. Het kistje is van het provinciaal bestuur van de Congregatie van de HH. Harten en werd gebruikt wanneer er een geheime stemming moest worden gehouden. Dat gebeurde niet vaak, gewoonlijk alleen wanneer het ging om toelating van een kandidaat tot de tijdelijke en eeuwige geloften.

De bus heeft een deksel met trechter. Hij werd gebruikt bij het stemmen over de aanname of afwijzing van een kandidate voor de inkleding en de professie. Met de bruine boon gaf je aan dat iemand was aangenomen, met de witte dat je de kandidate niet geschikt vond.

De witte en bruine bonen werden gebruikt om te stemmen bij kapittelbesluiten, zoals de toelating van postulanten en novicen. Bij het kiezen van de priorin werd schriftelijk gestemd, waarna de briefjes verbrand werden.

De witte en bruine bonen zijn tot 1969 gebruikt door de Franciscanessen van Aerdenhout bij het nemen van beslissingen.

Doos met drie vakjes, corresponderend met drie gleuven in het deksel met daarboven de woorden: "voor", "tegen" en "blanco". Bovenop en binnenin het deksel staat de tekst: "Dannemann-Azul". Bijgevoegd zijn zes langwerpige roodkleurige fiches, zes langwerpige witte fiches en dertien vierkante witte fiche's bestaande uit twee tegen elkaar geplakte delen. Gebruikt door het provinciaal bestuur van de Paters van de HH. Harten om te stemmen bij te nemen besluiten.

Doos met zwart en wit gedeelte om respectievelijk een nee- of ja-stem uit te brengen.

Houten kist met een gleuf van boven waarin stemkaartjes kunnen worden gedeponeerd. In de kist ligt voor iedere zuster een stapeltje stemkaartjes met haar naam erop.

Doosjes met witte en bruine bonen, gebruikt door de Raad van algemene overste en raadzusters bij het stemmen over toelating van kandidaten voor inkleding en professie. Iedere raadzuster had een klein doosje met twee vakjes. In het ene zaten witte en in het andere zaten bruine bonen. Daarom zijn er meerdere van die doosjes. Er is maar één doosje met het etiket STEM erop. Dat doosje gaat rond en ieder doet er een boon in per kandidaat: een bruine betekent 'niet geschikt' en een witte 'geschikt'. Er wordt per kandidaat gestemd. Als het aantal bonen in de stemdoos meer bruine dan witte bonen bevat is de kandidaat op dat moment afgewezen voor inkleding of professie; meer witte dan bruine bonen betekent toegelaten. Afgewezen op dat moment kon ook betekenen dat een kandidaat uitstel van inkleding of professie kreeg.

Een blank en een zwart gebeitste stemkelk voor het stemmen van ja en nee, bijvoorbeeld bij stemming over de aanname bij professie. Met zwarte en witte stemballetjes of stembonen werd het ja of nee aangegeven. Ja: zwart in zwart en wit in wit.

Rood koperen schaal met drie geel koperen bolpootjes. Gebruikt voor het verbranden van stembriefjes en palmtakjes. In de jaren '60 al vervangen door een ijzeren pot.

Dit setje werd gebruikt bij een schriftelijke stemming (zoals stemkelken). Bijvoorbeeld bij de verkiezing van een nieuwe priorin. Na het stemmen werden de briefjes verbrand. Gebruikt tot ongeveer 1968.