Zoeken in collecties

Geschilderde afbeeldingen "Alle ruitens troef" van de ruiten aas, koning, dame en boer uit een kaartspel. Alle figuren hebben het gezicht van frater Leo. Op de aas de domtoren in Utrecht en een kerkgebouw te Hoogkarspel.

Iedere zuster droeg onder het habijt een zwart zakje waar kleine voorwerpen in konden worden bewaard. Aan het lint waarmee dit zakje om het middel van de zuster was gebonden, droeg zij ook een speldenschijfje om altijd een paar naalden en spelden bij de hand te hebben.

Stilleven met kalebassen, takken van de judaspenning en lampionplant en een blauwe vaas. Rechtsonder gesigneerd.

Versierd met ruitmotieven in relief, spijkertjes en versierde en onversierde nagels. Centraal op de deur een Christusmonogram met daarboven en daaronder de tekst: "Panis vivus vitam praestans homini" (Levend brood dat mensen leven geeft). Aanwezig zijn ook een hostiedoos en een ablutievat. Het rusttabernakel is gemaakt door frater Leonardus Staarink (1894-1974) die jarenlang de leiding had over de 'oude' smederij van de Leo Stichting te Borculo.

De voorstelling op deze voorhang geeft twee identieke, maar aan elkaar gespiegelde, knielende engelen met wierookvaten voor. Zeer waarschijnlijk vervaardigd in het borduuratelier van de Dominicanessen van Mariadal.

Uitgebeeld is een boom met enkele takken en bladeren. Bovenin twee fluitende vogels. Op de stam tekst de tekst: "Vrolijk zijn, goed doen en laat de mussen maar tsjilpen, Don Bosco". Tussen de tekst twee kinderfiguren die samen voetballen. De tekst is van pater Jan van Schagen.

Vervaardigd door frater Angelico (P.M.) Fennis (1927-2014). Hij was
tekenleraar op de, aan de Leostichting verbonden, LTS in Borculo en was ook als restaurator actief. Onder het paard dat centraal staat op de afbeelding de tekst "Wieske, aug. '54". Vermoedelijk is het huis dat op de achtergrond te zien is het jachthuis van de Leostichting te Borculo.

Het tegeltje is ontworpen door zuster Theofoor van Zeijst osa (Ans van Zeijst, 1906-1988) in opdracht van de Mater Amabilisscholen (MAS). De MAS verzorgden na de Tweede Wereldoorlog vormingswerk onder jonge arbeidsters, allereerst in het bisdom Roermond. Er is een ander MAS-tegeltje bekend met de voorstelling van een haan en de tekst 'Drijf nu op eigen wieken'. Op de voorzijde is dit tegeltje gesigneerd: MAS. Op de achterzijde is vermeld "Ontw. Moniales Augustinianae, Maarssen" en het handelsmerk van de fabrikant Westraven uit Utrecht. De ontwerptekeningen van de tegeltjes zijn aanwezig in het persoonsarchief van Ans van Zeijst in het Katholiek Documentatie Centrum te Nijmegen.

Een schilderij van frater Victor voor zijn kippenhok (1), linksonder gesigneerd en gedateerd. En een portret van een man (2), mogelijk frater Victor. Rechtsonder gesigneerd en gedateerd.

In het bordspel doorloopt de zuster op speelse wijze haar leven in het klooster via tien ladders van elk tien sporten. Ze begint in het postulaat, komt vervolgens in het noviciaat, daarna in het juvenaat en later in de probatie. Dit zijn de vier fasen in de vorming van de ursulinen: een half jaar postulaat, twee jaar noviciaat, drie jaar juvenaat en dan na ongeveer tien jaar kloosterleven een half jaar probatie. Tijdens het spel moeten er vragen worden beantwoord over de geschiedenis en de spiritualiteit van de ursulinen uit het bijbehorende boekje 'Ursulinenspel'. Bovendien moeten er op de sporten met een rood nummer een vraag 'kloosterlijke tucht' en op de bovenste sport van elke ladder een vraag 'Canonieke visitatie' worden beantwoord. Er zijn 6 verschillende speelfiguren, vormgegeven als zes verschillende zusters: Modesta, Simplicia, Dolorosa, Perseverata, Hilaria en Cordata. Van alle 6 de speelfiguren zijn drie varianten, gebaseerd op de kleding in de verschillende fasen: postulant, novice en geprofeste zuster. De 4 aanwezig spelborden verschillen van elkaar in de afbeelding bovenaan het bord. Op één bord is een gouden kroon weergegeven (1), omhoog gehouden door twee engelen. Links en rechts van de kroon een banderol met de tekst "Wie overwint, hem zal ik de kroon van het leven geven". Op een tweede bord staat bovenaan een godslamp afgebeeld met twee brandende wierookschalen (2). Op een ander bord zit bovenaan links de H. Ursula op een gouden troon in de wolken (3) terwijl vanuit de bovenzijde van de wolken de hoofden van drie gesluierde zusters met kaarsen en vier gesluierde zusters met palmtakken tevoorschijn komen. Aan de rechterkant staat een lege stoel met het embleem van de orde in de rug: de zitplaats waar de zusters om strijden. Het laatste bord lijkt op de voorgaande met het verschil dat de figuren op iets andere wijze zijn weergegeven en rechts is nog een afbeelding van de H. Ursula weergegeven als koningsdochter met kroon en twee pijlen (4).

'Geloofsbrief' van de zusters van 'De Bron' te Nijmegen gericht aan allen die in Zwolle aanwezig waren en geschonken aan het Bedrijfspastoraat (DISK) te Nijmegen. Tegen een achtergrond van het lichte 'levende' blauw is een grote cirkel van warmte en licht te zien: de zon van de verrijzenis. Hierin het idee van een kathedraal, ontleed aan de Duitse theologe Dorothée Sölle (1929-2003). Generaties lang wordt hieraan gebouwd, ooit zal het gereed zijn. Er staat een kruis als teken van pijn, verdriet, ellende en dood, waar het leven vol van is. Maar ook het kruis van Christus, dat het hele bouwwerk omspant. Christus die meelijdt: bij alle pijn en mislukking, is er toch hoop. Rechts zijn twee figuren te zien: gelijkwaardig man-vrouw, gezond-ziek, zwart-blank, homo-hetero. "Iedereen mag er zijn, hoort erbij. Zij zijn vurig van kleur, zij zijn gericht op die zon, zij worden er door getrokken." De figuur rechts boven staat symbool voor de hemel, vanwaar God met de mens bezig is. Op de achterzijde is de tekst aangebracht: ""Teken van hoop" aangeboden aan: industrie-pastoraat DISK Nijmegen. Afzender: een groep in en rond "De Bron" 6541 Nijmegen, 9 mei 1987".

De vaandels zijn gemaakt in het eigen atelier van de zusters te Venlo. Afbeeldingen op vaandels: Maria met Kind en rozenkrans, met op de achterzijde het monogram "MA"; lezende Dominicus met boven hem de tekst "St. Pater Dominice" en onder hem de tekst "ora pro nobis", op de achterkant een bekroond Dominicaanse wapen met daarboven in een banderol het woord "Veritas" en hangende aan het wapen een rozenkrans en onderaan het vaandel het jaartal 1928; Jozef met Kind en achterop de tekst "Ite ad Joseph et quidquid hoc dixerit vobis facite" (Ga naar Joseph en doe wat hij jullie zegt); Kindje Jezus van Praag (Jezus als kind en koning) met de tekst "rex noster" (onze koning). Erbij een gouden kruis dat op een stok gezet kan worden. De vaandels werden gebruikt op de zondagmiddagen. Na de vespers werd het vaandel in processie onder het zingen van de bijbehorende litanie naar één van de vier beelden (Maria, Christus, Jozef, Dominicus) in de kruisgang gedragen. Voorop in de processie ging het kruis, dan volgden twee acolieten (misdienaren) met kaarsen en vervolgens het vaandel.

Kledingset bestaande uit koorkap, kazuifel en twee dalmatieken met daarbij behorende bursa, kelkvelum, stola's en manipels. De complete set is vervaardigd in het eigen atelier van de zuster te Venlo. Afbeelding op koormantel: O.L. Vrouw van de Rozenkrans; op kazuifel: het H. Hart van Jezus; op achterzijde dalmatieken: H. Dominicus en H. Catharina van Siëna; op voorzijde dalmatieken: Lam Gods en het woord 'veritas'. Afbeelding op kelkvelum, stola's en manipels: floraal versierde kruisjes.

Beeltenis van een vrouwelijke heilige met gebogen hoofd staande voor een blaker met een brandende kaars erin. Aan de achterkant van de plank zit aan de bovenzijde een gaatje ter bevestiging.

François (Jaap) Mes, geboren te Haarlem, volgde zijn opleiding aan de Rijksacademie voor Beeldende Kunst in Amsterdam. Daar raakte hij bevriend met de kunstenaars Piet en Mathieu Wiegman, die hem in contact brachten met de Bergense School. Na zijn intrede bij de benedictijnen in 1917 hield hij zich voornamelijk bezig met Bijbelse- en heiligentaferelen. Vanaf 1923 was hij werkzaam in Frankrijk. Op de achterzijde van de lijst een aantekening: "Ontvangen [van] Br. Mes Oosterhout 1928" met een handtekening (van ontvanger).

Frater Beatus heeft zichzelf afgebeeld met een pijp in de rechtermondhoek. Het jasje dat hij draagt lijkt 'onaf'.

Frater Meinulphus trad in 1910 in bij de Fraters van Tilburg. Hij was tekenleraar op de kweekschool van de fraters in Tilburg. Verder is bekend dat hij in samenwerking met kerkelijk atelier 'Kerksier' in Tilburg en frater Maximinus Streng (1893-1954) in 1950 de nieuwe monstrans voor de kapel van het Moederhuis ontwierp.