Zoeken in collecties

Algemene overste van 1856 tot 1891. Meer dan veertig jaar werd de congregatie bestuurd door - wat binnenkamers genoemd wordt - de Van Dijken. Stammend uit een ontwikkelde Brabantse oerkatholieke familie, brachten de twee zusjes Van Dijken heel wat mee aan verstandelijke, geestelijke en spirituele mogelijkheden. Beiden waren goede oversten. Mère Dominique gaf de richting aan die de congregatie jarenlang zou gaan. In haar bestuursperiode groeide de congregatie van een klein en kwetsbaar begin uit tot een religieus onderwijsinstituut. Het aantal leden groeide van 42 naar 222, het aantal succursalen van 2 naar 13. Ze was een fijngevoelige vrouw voor wie het soms moeilijk was doortastend op te treden. In een eigen werkje 'Onderzoek voor een overste; dikwijls te herlezen' gaf ze in 68 punten weer hoe de houding van een overste ten opzicht van medezusters dient te zijn.

Uit dankbaarheid aangeboden door Renée en Elisa Houters.

Algemene overste van 1925 tot 1937. Zuster Annette Verbeeten tekent haar in de Geschiedenis van de Congregatie als: klein, bescheiden, beminnelijk en eenvoudig. En zo kennen vele zusters haar ook nog. Men kan daar aan toe voegen: beschaafd. Komend uit een cultureel hoogstaand gezin benadrukte mère Josephine de waarde van een beschaving in de kloosterlijke samenleving. Onder haar bestuur maakt de congregatie in vele opzichten een sterke groei door. Daarom is ook voor haar het onderlinge contact tussen de zusters van groot belang. Ze liet vanaf 1931 het zogenaamde St. Josephblaadje verschijnen, begin van het nog bestaande congregatietijdschrift.

Algemene overste van 1835 tot 1856. Als vicaresse maakte ze van dichtbij de plannen mee voor de vestiging van een nieuwe stichting in Roosendaal, en het vertrek van mère M. Joseph daarheen. Na de definitieve breuk in 1835 moest zij de taak van haar voorgangster overnemen.
Mère M. Louise was een vrome en bescheiden vrouw. Ze had behoefte aan de blijvende steun van mère Marie Joseph en bleef nauw met haar samenwerken. In de twintig jaar van haar leiding jaar begon de uitbreiding van de congregatie buiten de grenzen van het eigen klooster, met name in West-Brabant en Zeeland.
Te zwaar belast door haar functie ging ze in op het verzoek van mère M. Joseph om de leiding op zich te nemen van een viertal zusters die werden uitgezonden voor een missionering in Suriname. Na twaalf jaar zware arbeid daar waren haar krachten gesloopt. Ze legde haar taak als overste neer, maar bleef nog twintig jaar onder de Surinaamse jeugd werken. Ze overleed er op 5 mei 1892, 88 jaar oud.

Algemene overste van 1820 tot 1835. Mère Marie Joseph, Maria Raaymakers (1781-1867) sloot zich als negentienjarig meisje aan bij de kleine groep zusters die vanwege de antireligieuze wetten in de Zuidelijke Nederlanden waren gevlucht en zich uiteindelijk hergroepeerden in Waalwijk. Ze wilden er hun leven als Penitenten-Recollectinnen van de Reform van Limburg voortzetten. Beschouwend van aard hielden deze zusters binnen de mogelijkheden van hun contemplatieve bestaan de zogenoemde 'tafelieren' (interne leerlingen). Dit ideaal deed hen zoeken naar een juiste plaats. Ze vonden die in 1801 in Dongen. Gedreven door 'een innerlijke stem' ging M. Joseph in 1820 opnieuw op tocht. Ze vestigde zich met enkele medezusters in Etten en stichtte er een nieuwe congregatie. Dit gebeurt nogmaals in 1835 als zij ingaat op een verzoek vanuit Roosendaal om zich ook daar te vestigen. Mère M. Joseph zet er niet alleen enkele zusters in, maar vertrekt ook zelf daarheen. Haar optreden werd oorzaak van een tweede scheiding. Zo ontstonden er door haar toedoen drie zelfstandige congregaties.

Algemene overste van 1898 tot 1919. Evenals de stichteres van haar congregatie benadrukt mère Xavier de waarde van de eenheid onder de leden. Haar eerste brief aan haar zusters gaat over de eenheid. De congregatie is groeiende in alle opzichten: het aantal zusters groeit gestaag evenals het aantal pensionnairen. Het kleine moederhuis groeit uit tot een groot gebouwencomplex. Het onderwijs vraagt steeds meer om een goede scholing. Mère Xavier stond niet alleen in de stroom, maar plaatste zich ook daarin en stimuleerde tot het aanpakken van allerlei vormen van onderwijs. Je gaat er maar aanstaan en begint maar, was haar leuze.

Kniestuk van een onbekende kruisheer, gezeten in een armstoel met blauwe bekleding, driekwart naar rechts, de blik gericht op de beschouwer. Gekleed in ordegewaad. De rechterhand op de borst, de linkerhand op de armleuning. Links van hem een tafel waarop een deels zichtbare schedel, een geopend boek en een bonnet. Linksboven een wapenschild: een anker op een rood veld. Aan de bovenzijde van het schild een Kruisherenkruis, aan de onderzijde een tekstbanderol met het devies "Cor meum in Spe [...]"

Portret van een onbekende geestelijke, geschilderd op 34-jarige leeftijd. Driekwart figuur met donker, fijn krullend haar, gekleed in zwarte mantel en grijswitte kraag. De blik gericht op de beschouwer. De rechterhand rust op een schedel, die ligt op een tafel bij een staand crucifix. In de linkerhand een boek met klampen en afhangende linten aan kapittelstokje, de wijsvinger tussen de pagina's. Op de achtergrond classicistische architectuur met rechts een doorkijkje naar een tuin.
Zwart gelakte lijst met goudkleurige binnenrand. Linksboven "ÆTAT. SVÆ 34" en gedateerd "Aº 1697"

Wellicht is dit het portret dat op 10 augustus 1896 door de studenten van het Dominicuscollege te Nijmegen aan pater Draeck werd aangeboden bij gelegenheid van zijn 25-jarig professoraat. Het dagblad "De Tijd' van 13 augustus 1896 berichtte over een "welgelijkend geschilderd portret (peinture Bogaerts, kniestuk) in gouden lijst" dat hem werd aangeboden.

August van Susante werd in 1880 te Boxtel geboren en is in 1905 priester gewijd. Hij vertrok naar China in 1907 en is daar in 1930 gestorven.

Pater Schaab was provinciaal van 1932-1945 en de wederoprichter (na de brand) van het Zwolse klooster in 1933.

Pater Bernard Naaijkens was in Nederland een bekend geestelijk leider en de schrijver van talrijke meditatieboeken.

Pater Van Breda was prior van het klooster in Zwolle van 1910-1918.

Cornelis P. de Brouwer, geboren te Hilvarenbeek, was lid van de Scheutisten en werd in 1906 tot priester gewijd. Hij was de stichter van het missiecollege Sparrendaal en missionaris op de Filippijnen (1909-1928).

Pater Frans van Waesberge was van maart 1959 tot en met december 1959 directeur van de KRO. Hij trad af om provinciaal te worden.

Pater Cormier was generaal van de orde.

Pater Raken herstelde de Nederlandse provincie van de Orde en was provinciaal van 1834-1842 en 1846-1862.

Pater Vincentius de Groot was professor in de Thomistische Wijsbegeerte aan de Universiteit van Amsterdam.

Pater Van Wely was samen met zr. Dominica Trooster de stichter van de Zusters Dominicanessen van het Catharina apostolaat. Hij was ook dichter van vele kerkliederen en de biograaf van H.J.A.M. Schaepman.