Zoeken in collecties

Het originele drieluik (meer dan twee meter breed en ongeveer tachtig centimeter hoog) uit 1924 hangt in de sacristie van de Dominikanenkerk te Zwolle. Deze reproducties zijn een uitgave van Ars Catholica in Leiden. Het drieluik is gewijd aan de drie stadia van geestelijk leven, te weten zuivering, verlichting en vereniging. Drie confraters van pater Raymundus poseerden: Thomas Hellebrekers voor het stadium van de zuivering (vita purgativa), Albertus de Valk voor het stadium van de verlichting (vita illuminativa) en Angelus Vismans voor het stadium van de vereniging (vita unitativa). In het origineel is de volgorde van links naar rechts: via purgativa, via unitativa en via illuminativa. In deze versie zijn via unitativa en via illuminativa verwisseld met elkaar.

Frater Gerardus speelde verdienstelijk orgel, hij was overste van de Leo Stichting te Borculo en socius van het noviciaat. Deze gegevens zijn karikaturaal verbeeld.

In het blauwe schild Maria met Kind op haar linkerarm geflankeerd door twee lelietakken in het zilver. Achter het schild een rood met goud kruis met aan de uiteinden drie rondingen. Boven het schild een goudkleurige kroon. Tussen weerzijden van de kroon en de uiteinden van de horizontale kruisarm hoofd en vleugels van een cherubijn. Van links naar rechts, onder het schild door, een tekstrol met daarop de tekst "Salve Regina, Mater Misericordiae" (Wees gegroet Koningin, Moeder van Barmhartigheid).

Clichés van: aanbidding van het Kindje Jezus, dat in een kribbe ligt, door drie figuren; portretten van twee dominicanen in habijt en een persoon met hoofdbekleding; Christus die het kruis draagt (wellicht deel van een kruiswegstatie). Etsplaten met de volgende voorstellingen: Kindje Jezus in de kribbe met boven hem de ster en vijf biddende engelen; op de achterzijde van dezelfde plaat dezelfde voorstelling als op een van de clichés: Kindje Jezus in de kribbe aanbeden door drie figuren; cherubijn met penseel en palet in het gras, boven en onder de figuur de tekst "Ex libris p. Raym. van Bergen"; twee platen met een schets van de burcht en dom van Salzburg en daaronder de tekst "Een mooi kerstfeest en een goed jaar in 1961 wenst u"; twee platen met een schets van een dominicaan met penseel en palet(?) voor een gedeeltelijk afgebeelde schildersezel(?); een biddende dominicaan met een ster boven het hoofd (de H. Dominicus?); zicht op een steeg met daarin een figuurtje; portret van een vrouw, zij aanzicht; portret van een oudere vrouw zittend op een stoel (vooraanzicht).

Het raam is in Indonesië gemaakt door frater André de Veer (1933-2020) ter gelegenheid van de 75-jarige aanwezigheid van de Fraters van Tilburg in Indonesië in 1998. Afgebeeld is de Barmhartige Samaritaan, een belangrijk thema voor de spiritualiteit van de congregatie. De officiële naam van de congregatie luidt: Congregatie van Onze Lieve Vrouw van Barmhartigheid. Rechtsboven in het raam het wapen van de congregatie en onderaan het raam de tekst "1923-1998 Frater CMM Indonesia".

Geborduurd door zuster Marie José van der Lee osa (1912-2012), naar voorbeeld van Huub Hunfeld (1923-2006). Aanwezig: de H. Augustinus, de H. Magdalena, de zalige Beatrix, de zalige Christiana a Sancta Cruce, de zalige Constantia, de zalige Agnes, de H. Alfonsus van Orosco, de H. Maxima en de zalige Jozefa Maria van de H. Agnes.

A .van der Muere is het pseudoniem van Antoon Vandewalle (1907-1994) die als kloosternaam Renatus van Izegem ofmcap droeg.

De naam van de icoon is afgeleid van de naam van de kerk 'Ton Hodegon' (= 'De Wegwijzer') in Constantinopel. Daar was een beeltenis van Maria aanwezig dat verering genoot. Volgens de overlevering was dit de icoon die Lukas, schilder en evangelist, van de Heilige maagd zou hebben geschilderd. Maria wordt ten halve lijve afgebeeld, Christus dragend op haar linker arm. Hij is ten voeten uit weergegeven; Hij zegent met de rechterhand en in zijn linkerhand draagt Hij de boekrol.

Bestaande uit: kerstkind met wassen gezicht, handen en benen in doeken in kribje; knielende Maria met wassen gezicht, handen en voeten; staande Jozef met wassen gezicht en handen; drie staande koningen, waarvan twee met wassen handen; drie koningsknechten, waarvan twee met wassen handen en één daarvan met wassen gezicht; drie koningskamelen; staande os; staande ezel; staande engel met wassen handen; engel met wassen handen op stok; negen herders in verschillend formaat met allemaal wassen handen, waarvan zeven met wassen voeten, waarvan twee met wassen gezicht; twee rammen; negen schapen; één herdershond; één palmboom; één knielende knikengel op sokkel. Alle figuren staan op een houten blok, op Maria en het kind na. De beelden zijn eind negentiende eeuw in Frankrijk gemaakt en zijn altijd met de zusters mee verhuisd, zoals toen de zusters in 1907 uit Aix-en-Provence moesten vluchten.

De zusters maakten deze wassen beeldjes om inkomsten te verwerven. Met Kerstmis hadden de zusters zelf ook een klein kerstkindje op hun kamer, en stonden ze her en der in het klooster. Bij deze kindjes werden kerstliedjes gezongen.

Met afbeelding van het Lam Gods op het schild en van de lijdenswerktuigen aan de onderzijde. Het ontwerp is van zuster Marie José van der Lee, de uitvoering deed zij gezamenlijk met haar medezusters.

Frater Lucius werd met 24 jaar lid van de congregatie. Hij bekwaamde zich in tekenen en handenarbeid en werd leraar aan de St. Jozefkweekschool te Zeist. Ook na zijn pensionering bleef zich expressief verder ontwikkelen. Hij was onder meer docent van frater Hilarius, die zelf een van de meest productieve kunstzinnige leden van de congregatie werd.

Geborduurd door zuster Mildred Koper voor de altaartreden van de kapel van het kleinseminarie Hageveld te Heemstede. Dezelfde voorstelling van een pijl met doorboord hart lag als patroon in de tegelvloer voor de altaartreden in de kapel van de zusters Franciscanessen te Aerdenhout. Het doorboorde hart is het doorboorde hart van Jezus dat, samen met andere symbolen, op het scapulier van het oorspronkelijke habijt van de zusters is geborduurd. De officiële Nederlandse naam van de congregatie is: Zusters van de heilige Franciscus, dochters van de Heilige Harten van Jezus en Maria.

Kleed voor over de lessenaar met bloemmotieven en de initialen "MR" (Maria Regina) erop geborduurd. Als randversiering van het geheel dient een blauw koord. Aan de achterzijde zijn twee kleine stroken stof bevestigd. Zeer waarschijnlijk vervaardigd in het borduuratelier van de Dominicanessen van Mariadal.

Een goudkleurig velum met afbeelding van het Lam Gods omgeven door musicerende engelen en een roodkleurig velum met afbeelding van pelikaan die haar jongen voedt. Het velum met het Lam Gods werd gebruikt bij het rondbrengen van de H. Communie aan zieken. Het ontwerp is van zuster Marie José van der Lee, de uitvoering deed zij gezamenlijk met haar medezusters.

Ronde medaille met het gekroonde wapen van de congregatie der Redemptoristen. In een banier die achter het wapen langs loopt staan de jaartallen "1866" en "1966". Boven het wapen de tekst "Suriname" en onder het wapen "Overvloedige verlossing". De medaille hangt aan een geel-wit lintje.

Onder het portretje van pater Van Nuenen de tekst "Ante omnia diligatur Deus" (Vóór alles worde God bemind); onder het portret van zuster Augustina van Reijsen de tekst "Deinde proximus" (vervolgens de naaste). Het zijn de woorden die aan de regel van Augustinus voorafgaan en ze verwijzen naar het evangelische dubbelgebod (Matteüs 22, 37-39).

Door de Fraters van Tilburg gemaakte borden voor in de kapel: een klein bordje (1) en een iets groter bordje (2) met "Chorus" om aan te geven welke zijde van de kapel de zang voor zijn rekening nam; een uitvouwbaar bordje met bovenaan de tekst "Memento Fratrum" (gedenk de fraters) en waarop zowel aangegeven kan worden welke gezangen tijdens het koorgebed worden gezongen, voor wie er een noveen is en of er een H. Communie is (3). Het bord hing in de kapel. Op het bord konden de nummers van overleden fraters geplaatst worden. Deze werden dan tijdens de vespers herdacht; smeedwerk in de vorm van een kruis met daaraan de woorden "Memento Fratrum" (4); en een set van vier borden, die aan weerszijden van twee steunen kunnen worden opgehangen, met aan de één de woorden "Chorus" en "Gezangen" en daaronder (uitvouwbare) haakjes om de nummers van de betreffende gezangen aan te geven, en aan de ander de woorden "Memento" en "Fratrum" (5-6). Tot slot een bordje "Slot" om aan te geven dat dat gedeelte van het klooster alleen voor kloosterlingen was (7).

In de merklap is de tekst geborduurd: "Souvenir de ma jeunesse. C. v. Reijsen". Augustina van Reijsen (1908-1990) was het eerste lid en de eerste overste van de zusters Augustinessen van Sint Monica.

De tent is gemaakt ter gelegenheid van het zilveren professiefeest van zuster Nel Tenniglo van de Franciscanessen van St. Lucia. Zuster Nel werkte op de Missieprocuur van de paters franciscanen. Medewerkers van de missieprocuur hebben deze tent gemaakt voor haar zilveren professiefeest in 1986, omdat zuster Nel ieder jaar ging kamperen met haar vriendin zuster Jos (Corine de Graaff) van de congregatie van de Zusters van Liefde in Tilburg. De twee zusters zijn in hun eigen habijten afgebeeld.

Op de altaartreden lagen meestal drie kussentjes: één voor de priester en aan weerskanten een kussentje voor de misdienaars. Dit exemplaar komt uit de kapel van het moederhuis van de Franciscanessen van St. Lucia in Bennebroek. Het motief komt overeen met de grote loper die in de kapel lag. Het kussen is door een zuster van de congregatie geborduurd.

De schoenen werden 's nachts gedragen om naar het nachtkoor te gaan. Ze waren warm en maakten niet teveel lawaai.