Zoeken in collecties

Franciscus Wilhelmus Loverix, geboren 1725, was conventualis te Emmerich, waar hij in 1745 werd geprofest. Een jaar later ontving hij de tonsuur en de lagere wijdingen in Luik. Prior van St. Agatha vanaf 14 december 1761 tot aan zijn dood op 24 oktober 1793. Hij begon in 1786 met het herstel van de kloostergebouwen. Onder zijn bewind werden de zomerrefter en de kelders gebouwd. Van 1779 tot 1786 was hij vicaris-generaal van de Maasprovincie, vanaf 1786 ook definitor van de orde. Hij stond ook bij de Staten in hoog aanzien. Zijn hoop om in de nabije toekomst weer novicen te mogen aannemen werd niet vervuld. Hem werd slechts de admodiatie-verlenging verleend voor een periode van twaalf jaar.
- Hermans vermeldt twee portretten van Loverix te St. Agatha. Het ene was in de marge gesigneerd "P.J. Bechem, C.R. Ord. St. Crucis pinxit" en vermeldde aan de andere zijde "aetatis 38, pict. 1762". Het andere gesigneerd en gedateerd "L.A. Claessens f. 1785" en voorts "aetatis 61". Op beide werken stond het familiewapen van Loverix afgebeeld en had hij een document in de hand met het hierboven vermelde opschrift "Posui adjutorium in potente. Ps. 88 v.19". Het hier beschreven schilderij is vermoedelijk het laatste, aangezien het gelaat van Loverix eerder doet denken aan iemand van 61 jaar dan van 38. Van datering en signering is niets (meer) zichtbaar.
Over de schilder L.A. Claessens geen gegevens in de beschikbare literatuur aanwezig.
Hermans vermeldt voorts twaalf schilderijen met religieuze thema's, vervaardigd door P.J. Bechem osc Eén ervan is een Christus aan het kruis, een ander stelt Maria Magdalena voor (zie ook onder de inv.nrs.102 en 108)

Op de achterzijde van het karton staat het nummer 126 onder een stempel met tweekoppige adelaar.

Gerardus Dahmen of Dhamen (wrsch.1668-1724), afkomstig uit Dusseldorf, was de veertiende prior (1710-1724) van het convent vanaf zijn stichting te 's-Hertogenbosch. Tijdens zijn prioraat werd in 1711 het voormalige Kruisherenklooster op de Vorstenburg verkocht aan de zusters Birgittinessen voor fl. 1.600,- en werd het jaar daarop het achthoekige genadekapelletje gebouwd, dat in 1904 zou worden afgebroken. In de voor intern gebruik opgestelde inventarislijst wordt de mogelijkheid geopperd dat de afgebeelde niet Dahmen is, maar zijn voorganger, Martinus van den Bichelaar. Volgens Hermans bevond zich destijds in Uden behalve het portret van Dahmen uit 1712 ook nog een portret van zijn voorganger, de genoemde Van den Bichelaar, uit 1711, die waarschijnlijk in 1709 prior van het klooster te Venlo werd. Gezien het feit dat zo nadrukkelijk het beeldje van Onze Lieve Vrouw ter Linde wordt weergegeven op dit portret kan aangenomen worden dat het toch prior Dahmen voorstelt, de bouwer van de nieuwe devotiekapel. De Voorloopige lijst vermeldt een portret van een prior uit 1711, maar doelt daarmee nagenoeg zeker op het hier beschreven portret

Datering afgeleid uit boek dat linksonder is afgebeeld: G. Mathot, "In Jesus' lijden. Meditaties", [1949]. Het portret is door Gerard Mathot cssr vóór zijn overlijden bestemd voor het Katholiek Documentatie Centrum te Nijmegen als aanvulling op zijn persoonlijk archief dat daar berust. In 2010 door het KDC afgestaan aan het Erfgoedcentrum Nederlands Kloosterleven.

Gerardus Golt werd in 1609 te Venlo geboren als zoon van Jacob Golt, goudsmid, en Catharina Holters. Hij trad in te St. Agatha. Op 28 september 1644 werd hij door zijn provinciaal H.W. Verheyen (zie inv.nr.154) geïnstalleerd als prior te Maaseik, waar hij de Latijnse School reorganiseerde. Van 22 februari 1647 tot aan zijn dood op 17 mei 1671 was hij prior van St. Agatha. Hij sloot in 1653 het contract van admodiatie af, waardoor de Kruisheren in staat werden gesteld hun eigen goederen in pacht te hebben. Dit verdrag zou in de Franse tijd, in 1812, de redding van St. Agatha betekenen. Hij overleed te Aken en werd begraven in de voormalige Nicolaaskerk van het in 1400 gestichte Kruisherenklooster te Venlo. Zijn devies luidde: Beter eer dan Golt. Hij staat vermeld op de grafsteen van zijn achterneef Christianus Golt, die van 1728 tot 1739 prior was van St. Agatha (zie inv.nr.160: C. Golt) en inv.nr.422 (grafsteen).
De bonnet is later toegevoegd (dossier Elsen)

Gerardus Hermans (Venlo 1764-Grave 1841), studeerde aan de Latijnse School van de Kruisheren in zijn geboortestad, trad bij hen in en werd er in 1784 geprofest. Na zijn priesterwijding in 1787 werd hij leraar, later ook procureur van het klooster. In 1796 werd het Kruisherenklooster opgeheven. Een jaar daarna werd hij rector van de Latijnse School te Grave. In 1801 werkzaam als pastoor te Weurt. Daarna begon zijn loopbaan als landdeken van het district Nijmegen en als Bisschoppelijk Vicaris Generaal. In 1824 aanvaardde hij de functies, vermeld onder de prent. Van 1839 tot 1841 aangesteld als Commisaris-Generaal van de orde der Kruisheren en als zodanig nam hij Henricus van den Wijmelenberg officieel op in de orde

Henricus Bruyns (wrsch.1657-1701), hier afgebeeld als veertigjarige, was de twaalfde prior van dit convent vanaf zijn stichting te 's-Hertogenbosch. Tijdens zijn bewind (1689-1701) werd het nieuwe klooster gebouwd bij de reeds bestaande Mariakapel. Hij overleed 5 november 1701. Schutjes noemt 1684 als beginjaar van zijn prioraat. De Voorloopige lijst vermeldt een portret van een prior uit 1691. Ongetwijfeld is hiermee dit portret bedoeld. Volgens het "Repertorium Canonicorum Regularium Ordinis Sanctae Crucis, 1248-1996" (Maaseik 1999-2002) was Henricus Bruyns tussen 1694 en 1701 prior van het klooster te Uden

Henricus Wouterzoon (Walteri) Verheyen, geboren te Grave in 1584, studeerde te Hoei en was prior te Roermond van 1608 tot 1618. Toen werd hij prior van St. Agatha en bleef dit tot aan zijn dood op 18 februari 1647. In de moeilijke tijd tussen het Twaalfjarig Bestand en de Vrede van Munster wist hij dankzij zijn goede contacten met het Huis van Oranje het klooster voor de ondergang te behoeden. In het begin van zijn bewindsperiode werden de gebouwen ervan volledig hersteld. Prins Maurits schonk voor de herbouwde kapel een glas-in-loodraam (zie Appendix A 6.). In 1630 stichtte hij een Latijnse School. Nadat hij in 1637 weer de wijk had moeten nemen kon hij in 1639 weer naar St. Agatha terugkeren, waarna prins Frederik Hendrik hem een sauve-garde gaf.
Er is een gedachtenisprent van deze prior (zie inv.nr. Ag/0435).
In het archief worden behalve de Latijnse lijkrede welke op 21 februari 1647 is gehouden, ook andere teksten bewaard die vervaardigd zijn naar aanleiding van zijn overlijden. Ook zijn hier gegevens over zijn familie aanwezig.
Zijn grafsteen bevindt zich momenteel in de noordelijke muur van de absis (zie inv.nr.421).
Volgens Hermans is er ter herinnering aan Verheyen in 1647 een paneel vervaardigd, waarop de verrijzenis van Christus alsmede een grafschrift (Zie Appendix in de inventarislijst C 34)

Henricus Van Rooy (Uden 1757-1838) werd op 5 december 1775 aangenomen in Uden en was van 1778 tot 1 januari 1834 leraar en rector van de in 1743 opgerichte Latijnse School. Vanaf 1815 tot aan zijn dood op 15 december 1838 was hij ook prior te Uden. Hij probeerde in 1824, overigens tevergeefs, van de landsoverheid verlof te krijgen om nieuwe leden voor de orde te mogen aannemen. (In Uden 1986 staat foutief 1748 als zijn geboortejaar vermeld en 1816 als het jaar van de keuze tot praeses van het convent)

Jacobus van Winden (Delft 1777 (1778 ?) - Uden 1845) werd in 1802 aangenomen door de kruisheren in Uden en een jaar later geprofest en priester gewijd. In 1812 tijdens de Franse overheersing uit het klooster verdreven en in 1814 teruggekeerd. Vanaf 14 november tot 8 december 1840 was hij de enige overgebleven Kruisheer te Uden. In de periode van 14 november tot 15 december vervulde hij de functie van praeses ad interim van het klooster. Hij nam in het geheim Henricus van den Wijmelenberg (zie inv.nrs. 101 en 102) aan als novice, door wiens activiteiten de orde voor uitsterven zou worden behoed. Hij overleed te Uden in 1845. De (wind)hond, op de kop waarvan zijn hand rust, verwijst vermoedelijk naar zijn naam. In de hieronder vermelde catalogi van 1986 en 1987 wordt zonder opgaaf van reden 1840 als jaar van vervaardiging van het schilderij vermeld. Het doek is noch gesigneerd, noch gedateerd. Het zou dus ook nog na 1840 tot stand kunnen zijn gekomen

Johannes Gos(e)winus Coeberg(h), geboren op 8 augustus 1698 te Venray als zoon van Johan Benedictus Coeberg, secretaris van Venray, en Johanna Catharina Rabelinck-van Reckelinkhoven. Hij trad in te St. Agatha in 1714, waar hij dertig jaar later, in 1744, tot prior werd gekozen. Op 29 september 1758 werd hem door de magister-generaal geadviseerd af te treden vanwege zijn beleid dat gekenmerkt werd door een zekere nonchalance en hardheid tegenover anderen. Ook stond hij op gespannen voet met de wereldlijke overheid. Onder zekere voorwaarden heeft hij op 28 november 1761 aan dit verzoek voldaan. Hij overleed op 10 januari 1766

Johannes van Boldrik werd geboren te Bemmel op 19 sept. 1816, geprofest te Sint Agatha op 16 maart 1847, priester gewijd te Velp op 20 april 1849 en overleed te Nijmegen op 16 februari 1895, begraven te Leuth. Hij verliet op onwettige wijze in 1857 het klooster en ontving op 27 augustus van dat jaar het secularisatie-indult. Op 10 Maart 1860 werd hij geheel geseculariseerd. Schrijver van 'De ongelukkigen van het klooster St. Agatha, der Eerw. Kruisheeren aan de Maas, in oorzaak en gevolgen', onder de schuilnaam 'Particeps' (uitgegeven bij H.C.A. Thieme te Nijmegen, 1864).
Van Boldrik heeft ook tekeningen gemaakt van o.a. de kloosters St. Barbara te Diest en St. Agatha. Naar deze tekeningen zijn door C.J. Grips (1825-1920) litho's vervaardigd, welke o.a. staan afgebeeld in Hermans, Deel I, afb. t.o. pag.218 (Diest) en afb. t.o. pag.200 (St. Agatha).
MvZ 3-8-2005: Bibl. Prov. Gem. Den Bosch: afb. van het Kruisherenklooster te Cuijk (potloodtekeningen), zie Scheen

Josephus Leurs, geboren waarschijnlijk in 1747 als zoon van Laurentius Leurs, burgemeester van Sittard. Hij trad in bij de Kruisheren en werd definitor van de orde. Vanaf 1778 was hij prior van het convent te Maastricht, dat in 1796 door de Fransen werd gesupprimeerd. Op 3-1-1803 werd hij uitgenodigd de priorkeuze van St. Agatha voor te zitten. Unaniem koos men hem; hij vervulde die functie tot aan zijn dood in 1806. Toen op het eind van de 18e eeuw de kloosters langs de Rijn en de Maas door de Franse omwenteling ten gronde werden gericht en ook het moederklooster te Hoei in 1796 werd vernietigd, verzocht prior Leurs Rome om hem, tot aan de keuze van een nieuwe generaal, aan te stellen als gevolmachtigd commisaris van de orde, hetgeen hem bij breve van 30-9-1804 werd ingewilligd.
Leurs is hier geschilderd als prior van Maastricht. De tekst onder het wapen luidt volgens Hermans, "ætat. 31 elect. 24 Aug. 1778". In 1778 werd Leurs gekozen tot prior van het convent te Maastricht. Volgens het opschrift was hij toen 31 jaar en vond deze verkiezing plaats op 24 augustus.
In 1804 trad hij op als commisaris-generaal van de orde, in die tijd of kort erna zal zijn wapen zijn toegevoegd aan het schilderij.
De portretschilder N.J. Delin (of C. Delin of de Lein) was eind 18e eeuw in Holland, waarschijnlijk te Rotterdam, werkzaam. Misschien is hij te identificeren met de 'Constschilder' Nicolaus-Joseph de Ligne, die op 25-1-1769 als meester in het Antwerpse St. Lucasgilde werd opgenomen. N.J. Delin ontving op 4 november 1782 ƒ 409,10 voor het portretteren van de dekens van het wijnhandelaarsgilde. Het vrij onbelangrijke portret van prins Wilhelm Georg Friedrich in het Gemeentemuseum te Den Haag, gesigneerd en gedateerd "C. Delin p. 1783", is waarschijnlijk van zijn hand. Ook ons portret is gesigneerd met 'C' De Lin en is vermoedelijk toe te schrijven aan N.J. Delin

Door Gerard Mathot cssr vóór zijn overlijden bestemd voor het Katholiek Documentatie Centrum te Nijmegen als aanvulling op zijn persoonlijk archief dat daar berust. In 2010 door het KDC afgestaan aan het Erfgoedcentrum Nederlands Kloosterleven.

M.A. Nillissen osc werd in 1936 prior in Rotterdam. Wellicht is het portret geschilderd naar aanleiding van dit feit