Zoeken in collecties

De Stichting Restauratie Norbertijnenpoort Tilburg gaf beeldhouwer Niel Steenbergen (1911-1997) de opdracht tot het ontwerpen van een herdenkingspenning ter ere van het 850ste sterfjaar van Norbertus van Gennep, stichter van de Norbertijnen. De Norbertuspenning vertoont aan de voorzijde de Norbertijnenpoort te Tilburg met het bouwjaar 1724, en de tekst: Norbertijnenpoort Restauratie 1984. Op de top van de voorgevel van de poort ontbreekt op de penning een pinakel, die bij de restauratie van het gebouwtje weer aangebracht zal worden. Op de keerzijde is de H. Norbertus afgebeeld, staande op het wapen van Tilburg met de drie torens, in zijn rechterhand draagt hij een stralenmonstrans. De tekst van het randschrift luidt: Norbert van Gennep - Norbertijnen in Nederland 1134-1984.

De poster met afbeeldingen uit het leven van Theresia van Avila is gemaakt ter gelegenheid van het derde eeuwfeest van haar heiligverklaring.

De zusters Franciscanessen van Aerdenhout vestigden zich in 1877 in Zierikzee in een huis dat was geschonken door Cornelia Schillemans-de Wit. In het naar de weldoenster genoemde Sint Corneliagesticht werden bejaarden verzorgd. In 1939-1940 werd een nieuw "liefdehuis" gebouwd, dat later tot ziekenhuis omgebouwd is.

In 1923 startte de Sint Jacobusstichting; een kliniek voor psychiatrisch-neurotische patiënten. De congregatie Franciscanessen van Aerdenhout werd aangezocht de zorg voor de patiënten op zich te nemen. In 1936 opende de Sint Ursulakliniek voor neurologie en neurochirurgie. De zusters zijn in 1968 uit de kliniek vertrokken om ruimte te maken voor de verpleging. Ze bleven vanuit andere huizen in Wassenaar werkzaam bij de Sint Jacobusstichting .

Op de tegel zijn drie handen afgebeeld met de tekst: "1938-1988 - 50 jaar Huize Savelberg". Op 1 april 1938 is Huize Savelberg geopend. Op 4 april 1988 werd het 50-jarig bestaan gevierd. Waarschijnlijk is bij die gelegenheid de herdenkingstegel verspreid.

Op 7 september 1984 werd het 75-jarig bestaan van Huize St. Jospeh gevierd. Waarschijnlijk is bij die gelegenheid deze tegel verspreid.

Zuster Clementia werkte als verpleegkundige, onder meer als hoofd van de afdeling interne geneeskunde, in het Algemeen Burger Gasthuis (Sint Elisabeth gasthuis) te Bergen op Zoom. Van 1967 tot 1972 was ze directeur van het Bejaardenhuis Sint Catharina in Bergen op Zoom. Waarna ze nog korte tijd aanbleef als adjunct-directeur. Daarna was ze jarenlang werkzaam als verpleegkundige in het Liduinaziekenhuis in Hulst.

Het voorwerp bevat foto's en haar van Anna van Vlierden, geboren 27 maart 1920 te Hamont (België), ingetreden op 31 mei 1941 in het clarissenklooster te Tongeren (België), gestorven op 25 februari 1989 te Tongeren. Haar zusternaam was Maria Celina. De drie foto's tonen Anna voordat ze het klooster in ging, tijdens haar professie en na haar professie met kloosterkleding van de clarissen. Er zijn twee relieken toegevoegd aan het geheel, die van de H. Coleta en die van E.P. Valentinus. Deze lijst met foto's en haren werd aan de ouders geschonken na de professie.

Het hangend ornament (1) is aangeboden aan de redactie van het blad "Onder Ons" het vijftig jarig bestaan van het blad in 1982. De plaquette (2) met schrijfveer is aangeboden aan frater Monulphus Hoogers op 18 juli 1991 bij gelegenheid van zijn afscheid als hoofdredacteur van het blad. De kroontjespennen (3,4), waarvan één op voet, zijn vervaardigd als dankbetuiging aan medewerkers van het blad. Vermoedelijk bij een 'bronzen' en 'zilveren' jubileum. Alle objecten zijn gemaakt door frater Hilarius de Booy.

Met daarop de tekst: "Hulde - de R.C. van 's Hertogenbosch, aan de E.E. P.P. Redemptoristen" en op de keerzijde: "Soúvenir - Missie 's Hertogenbosch 8-22 november 1843". Bij de penningen is een notitie van 12 maart 1916 bewaard van H. Mosmans cssr. Volgens deze notitie zou een zekere heer Schoenmakers, woonachtig te Den Bosch, uit dankbaarheid voor zijn bekering deze medailles hebben laten slaan. De geestelijkheid zou echter verboden hebben deze medailles te verspreiden. Na de dood van de heer Schoenmakers kwamen de medailles in handen van een protestant in de Triniteitsstraat. Gerardus van Spijk kocht ze van de betreffende protestant voor oud koper. In maart 1916 ontving pater Mosmans enkele van deze medailles van de familie van Spijk.

Houten plaat met daarop drie stukken aardewerk onder elkaar. Het bovenste stuk draagt een tekst '5 vakantieweken De Zonnebloem'; het middelste een abstracte gekleurde afbeelding van een persoon met een zonnebloem en een vliegende vogel; het onderste stuk draagt de tekst 'zr. Cuniberta'. Achterop de houten plaat staat met stift geschreven 'Henk Potter Oisterwijk'. Het plaquette is aan zuster Cuniberta (Theresia Maria Anna) Verberne (1912-2000) aangeboden voor vijf werkweken bij de stichting De Zonnebloem. Zuster Cuniberta was handwerkonderwijzeres, surveillante en gymlerares.

Blokje met bovenop een gedenkpenning met het wapen van de congregatie en de tekst: "Alexian Brothers hospital dedication 1974". Gemaakt ter gelegenheid van het opgaan van de Belgische Alexiaanse congregatie in de Duits-Amerikaanse congregatie.

Op 13 oktober 1936 werd de eerste katholieke streekschool voor Buitengewoon Onderwijs voor jongens geopend, de St. Martinusschool. Op 31 december 1980 droegen de Fraters van Utrecht het bestuur over aan de Katholieke Stichting voor Beroepsonderwijs Didam. In februari 1981 ontvingen de fraters, in de rechtspersoon van de Sint Gregoriusstichting te Utrecht, een eremedaille van de gemeente Didam voor hun onderwijswerkzaamheden. Op 27 september 1997 namen de fraters officieel afscheid van Didam.

Tegeltje met opschrift "Ter her.[innering] aan het verblijf v.[an] Jerusalem in Eysden, 1945-1951". Eind 1944 werd het klooster en het pensionaat Jerusalem te Venray gebombardeerd. Het pensionaat in Eijsden was tijdens de Tweede Wereldoorlog gesloten. Daardoor was er ruimte om de zusters en de internen uit Venray in Eijsden te herbergen. Al eerder had het gebouw dienst gedaan als opvang voor andere kloosterlingen, alsook voor Amerikaanse soldaten. In 1951 was het klooster Jerusalem in Venray herbouwd en konden zusters en leerlingen daarheen terugkeren. Bij die gelegenheid kregen alle zusters en leerlingen deze tegel als aandenken. Tussen de beide jaartallen is het gemeentewapen van Eijsden afgebeeld, geflankeerd door blauwe golven van de Maas. Het appelboompje op het herinneringstegeltje symboliseert het fruitbomenlandschap van toen in Eijsden en omgeving.

Vervaardigd ter gelegenheid van het uitvaardigen van het dogma van Maria-Tenhemelopneming. Het jaar 1950 is tevens een jubeljaar voor de in 1900 opgerichte Romeinse Unie van de Orde van Sint Ursula. De tekst is versierd met een afbeelding van de H. Maria, het wapenschild van de Ursulinen en een blauw schild met daarop de vredesduif.

Vervaardigd ter gelegenheid van het Clarajaar 1993. Herdacht werd dat Clara 800 jaar geleden in Assisi werd geboren. Op de rand van het schaaltje het opschrift: 'Orde der zrs. Clarissen-Capucinessen, 1193 - Babberich - 1993'. Op de bodem van het schaaltje stond de naam van de zuster; in dit geval van zuster Olivie [Tilman]. Alle zusters kregen zo'n kommetje, bedoeld om kleine spulletjes in te bewaren. Het schaaltje staat op een ronde platte voet van een afwijkende kleur. Op deze voet is een beeldmerk(?) te zien met daaronder een cijferreeks door een rechthoekig kader omgeven.

Geboren 5 september 1847, overleden 16 juli 1885.

De ulos is in 2011 aan de kapucijnen geschonken bij gelegenheid van hun 100-jarige aanwezigheid op Sumatra. In 1911 namen de kapucijnen het missiewerk op Sumatra over van de jezuïeten. Op de ulos de tekst: "Kenangan Pesta Jubileum. 100 Tahun. Ordo Kapusin di Indonesia Propinsi Medan".

De ulos is een belangrijk element in de Batak cultuur; men geeft een ulos b.v. bij geboorte, huwelijk en overlijden. Tijdens de huwelijksceremonie wordt de ulos over de schouders van het bruidspaar gelegd. Bij overlijden wordt het lichaam bedekt met een ulos of het is een teken dat er een karbouw geslacht zal worden. Wanneer een nieuw huis betrokken wordt krijgen de bewoners een ulos. Een ulos kan tevens gegeven worden om iemand eer te bewijzen. Tijdens het dansen (tortor) dragen de Bataks altijd een ulos. In de ulos is een tekst geweven die aangeeft bij welke gelegenheid deze gegeven wordt. Op deze kleden staat: "Terimakasihatas pengabdianmu di Indonesia" en dan de naam van de zuster: zr. Christofora [1], zr. Laura [2] en zr. Raynildis [3].

Op het doek staat de tekst "Gefeliciteerd. Charitas - 175 jaar. Charitas - Indonesia". Met versierde koker om het doek in op te bergen.

Op de kaars staat het huis te Babberich afgebeeld (1967-1992).

Beeldje van een grazende karbouw met op zijn rug een liggend jongetje dat hem met een touw leidt. Het beeldje staat op een dikke plank met aan de voorzijde een plaatje met de tekst '150th jubilee celebration SFIC-rp. december 8, 1993'. Het beeldje was een geschenk aan zuster Willibrorda en symboliseert 'The Philippine Province, as yet a young Province at that time, continues its grow as it undertakes its missionary journey with the rest of the Congregation' (zuster Josephini Ambatali, provinciale overste Filippijnen).

In 1919 verhuisden er zusters van Vaals (Zuid-Limburg) naar Amsterdam om een nieuw klooster te beginnen. Dezelfde communiteit verhuisde in 1927 naar Duivendrecht en in de zestiger jaren van de vorige eeuw naar Babberich. Deze klepel is steeds meegenomen, tot in het kloosterbejaardenoord te Someren, totdat de voorwerpen van de gemeenschap in 2007 naar het Erfgoedcentrum in Sint Agatha werden overgebracht.