Zoeken in collecties

Merken op achterzijde wandplaat: lopend bokje (= stadskeur Boxmeer); klimmende leeuw in gekroond (= stadskeur Boxmeer, wapen van schild de Heren van Bergh); R R, in liggende rechthoek (= meesterteken Rabanus Raab te Boxmeer, 1721-1786). Aangenomen mag worden dat de wandarmen werden vervaardigd door Rabanus Raab te Boxmeer, kleinzoon van de zilversmid Rabanus Raab (1654-ca.1740), die werkzaam was te Kalkar. Deze wordt in de literatuur aangeduid als Raab I (of Raab sr.), zijn kleinzoon als Raab II (of jr.). Ook Rutger Raab, zoon van Raab I, gebruikte voor zijn werk het meesterteken 'R R' in combinatie met het stadswapen van Boxmeer, hoewel hij ook vaak wordt vermeld als chirurg te Boxmeer. Problematisch wordt het als het meesterteken met béide, hierboven vermelde stadskeuren voorkomt op voorwerpen, waarop bovendien een datum staat aangegeven, waarop Raab II nog niet was geboren of nog te jong was om als zilversmid werkzaam te zijn. Citroen (Dutch Goldsmiths' and Silversmith's Marks and Names, Leiden 1993) vermeldt Rabbanus Raaben I te Boxmeer (werkzaam 1700-1727), Rabbanus Raaben II te Boxmeer (werkzaam 1773-1786) en ene Rutger J. Raaben te Grave (werkzaam 1807-1811). Genoemde gegevens zijn niet met elkaar te rijmen. Mogelijk werkte Raab I in de periode 1700-1727 te Boxmeer, Raab II echter moet al eerder dan de door Citroen aangegeven periode werkzaam zijn geweest en Rutger J. Raab kan niet geïdentificeerd worden met de zoon van Raab I. Volgens Hermans hing destijds de ene kandelaar voor het beeld van Onze Lieve Vrouw en het andere voor dat van St. Agatha. Waarschijnlijk zijn de hier beschreven kandelaars te identificeren met die welke te zien zijn op een tekening van J. van Boldrik (Cat.tent. Uden 1987, p.127, afb.128a). Beide kandelaars zijn van december 1987 tot augustus 1988 geëxposeerd tijdens een reizende tentoonstelling in Roermond, Kevelaer en Zons (dossier Elsen)

Waarschijnlijk is dit exemplaar, naar voorbeeld van het origineel, later door de zusters aangeschaft voor een tentoonstelling in eigen klooster.

Waarschijnlijk gekocht van het geld, ingezameld bij gelegenheid van het gouden professiefeest van magister-generaal H. Hollmann op 25 september 1921. Ze behoorden tot een aantal toen aangeschafte processiebenodigdheden (Zie Appendix C 60.)

Hermans beschrijft in 'Noordbrabants Oudheden' 1865 p. 133 dat men in 1858 op een der zolders van het klooster te St. Agatha vond "eene menigte dergelijke lampen, die in vroegeren tijd door de kruisheeren gebezigd werden"

Hermans beschrijft in 'Noordbrabants Oudheden' 1865 p. 133 dat men in 1858 op een der zolders van het klooster te St. Agatha vond "eene menigte dergelijke lampen, die in vroegeren tijd door de kruisheeren gebezigd werden". Dit exemplaar is in 1958 gevonden bij het zogeheten pesthuisje of Beyertzhuisje in de hoek van de kloostertuin

Hermans beschrijft in "Noordbrabants Oudheden" 1865 p. 133 dat men in 1858 op een der zolders van het klooster te St. Agatha vond "eene menigte dergelijke lampen, die in vroegeren tijd door de kruisheeren gebezigd werden"

Volgens mondelinge overlevering gaf prior Henricus Peterssen van het voormalige Kruisherenklooster te Venlo in 1747 de opdracht aan Reynders voor het vervaardigen van de kandelaars. Na de opheffing van dit klooster in 1797 werden zij, hoogstwaarschijnlijk door Kruisheer W.M. Kanters, meegenomen naar het klooster te Brüggen en na de opheffing van dit convent in 1802 overgebracht naar St. Agatha.
Hermans dateert de kandelaars '1750' en vermeldt dat zij destijds op feestdagen op de trappen van het altaar werden gezet.
De kandelaars werden niet alleen in 1993 in Venlo geëxposeerd maar ook reeds in 1974, toen daar de tentoonstelling werd gehouden 'De Kruisheren en Venlo' (dossier Elsen)

De kandelaars zijn nagenoeg identiek, slechs in kleine details verschillen ze onderling

Van een tweede exemplaar, nog in 1961 op de tentoonstelling in Amersfoort geëxposeerd, wordt in 1977 vermeld (inventarislijst voor intern gebruik), dat het onvindbaar is. Vermoedelijk gestolen