Zoeken in collecties

Lantaarn op ronde, ingesnoerde en geprofileerde voet. Zeszijdig frame met scharnierend deurtje, dat twee zijden omvat. Concaaf gewelfd deksel met profielrand en trommel met platte koepel ter afsluiting. In het deksel afwisselend vijf in ruitvorm geplaatste en drie in driehoek geplaatste, ronde perforaties, in de trommel zes perforaties. Handgreep in de vorm van geknikte voluten, eindigend in een druiventros met gestileerde wingerd. Dwarsverbinding met belletje, waarop een Kruisherenkruisje. Houten, gedraaide handgreep

Met benodigdheden om bij een zieke thuis de communie en de ziekenzalving te brengen. Het koffertje is aan de bovenzijde voorzien van een handgreep en een deksel met scharnier. Onder het deksel bevinden zich meerdere vakken met daarin: twee stola's, twee lege flessen, een geborduurd tafelkleed met strik- en bloemmotieven, twee kaarsen en zeven boekjes met de tekst van de ziekenzalving, te weten: vijf exemplaren van "De bediening" ('s-Hertogenbosch, 1928, uitgave Geert Groote Genootschap nr. 267), een exemplaar van "Bidden voor de zieken" (Hilversum, 1962) en een exemplaar van "De Sacramenten der zieken" (Hilversum, 1962). Middels twee klemmen kan de bodem van het koffertje worden losgemaakt. Op de bodem zijn twee kaarsstandaarden en een kruis met corpus bevestigd. In de bodem zijn verder twee ronde gaten gefreesd.

Naast de deur van iedere cel of chambrette bevond zich een wijwatervaatje met daarin wijwater. Het was gebruikelijk bij binnenkomen en weggaan de vingers daarin te dopen en een kruisteken te maken. Als het vaatje leeg was, kon men het vullen met wijwater uit een fles die voor algemeen gebruik beschikbaar was. Een mondeling overgeleverde anekdote over een wijwatervaatje betreft het bezoek van een hooggeplaatste Duitse militair tijdens de Tweede Wereldoorlog. De militair verzoekt de algemeen overste, mère Vincentia, te spreken. Zij ontvangt hem in de spreekkamer en verneemt dat het Duitse leger het klooster vordert voor de plaatsing van Duitse militairen. De militair wenst het gebouw te zien en mère Vincentia begeleidt hem onder meer naar de slaapafdeling. Daar opent zij de deur naar een cel. De militair wil het licht aan doen, maar voelt alleen water aan zijn vingers... Op de plaats waar de lichtknop zou moeten zitten, hangt een wijwatervaatje. Na de rondgang door het klooster is duidelijk dat er geen stromend water of elektrisch licht aanwezig is. Dit is voor de Duitse militair de reden het klooster niet te vorderen voor de huisvesting van zijn soldaten.

Zwarte wijwaterkruik. Aan de voorzijde voorzien van een kruisje in reliëf. Aan de achterzijde voorzien van een handgreep. De kruik is af te sluiten met een dop met kurk. Gebruikt in het fraterhuis aan de Klingendaalseweg in Arnhem. Er stond een kruik in de bibliotheek en een tweede kruik in de gang bij de slaapkamers. De fraters konden de wijwaterbakjes in hun kamers uit deze kruiken bijvullen.

Gebruikt in het fraterhuis aan de Klingendaalseweg in Arnhem. Er stond een kruik in de bibliotheek en een tweede kruik in de gang bij de slaapkamers. De fraters konden de wijwaterbakjes in hun kamers uit deze kruik bijvullen. De kruik loopt vanaf de smalle hals steeds wijder tot aan het ovale standvlak.

Afkomstig uit het huis van de zusters van Julie Postel in Neede. Het wijwaterbakje is ingelijst met op de lijst de jaartallen '1968' en '1986' en het woord "Neede". Boven het bakje is een gelijkarmig kruis aangebracht. Het bakje is waarschijnlijk bij de verhuizing naar een nieuw pand (Rapenburg 5 te Neede) uit de muur van het oude pand genomen en ingelijst.

Afkomstig uit de noviciaatsruimte in het klooster te Boxmeer waar het in 1928 hing. Het bakje heeft aan de bovenzijde een driehoekige vorm. In de driehoek is aan de voorzijde een kruis, een graanhalm en de woorden "Pax Vobis" gekerfd. In het midden van het kruis is een rond gat gemaakt.

Beige steengoed met het Jezusmonogram IHS.

Met in blauwe letters het Jezusmonogram IHS.

Het wijwaterbakje hing in een van de kamers van de zusters.

Met het lepeltje werden wierookkorrels in het wierookvat geschept.

In een bundeltje.

De teksten zijn bedoeld om in de sacristie op te hangen en beogen om het gedrag en de inzet van de misdienaars te verbeteren. De teksten behoren tot de 'hulpmiddelen' die uitgegeven zijn door het Centrum voor Acolythen-Actie van de Paters van het Heilig Sacrament te Nijmegen. Ze zijn bewaard gebleven in de vermoedelijk daartoe bestemde doos. Aanwezig zijn; [serie I], de teksten 1-12; serie II, de teksten 1-20 [beide zijden bedrukt]; serie IV, nrs. 1-14, 17-20 [beide zijden bedrukt].

Kruisbeeldjes met corpus en kruiswegstaties, altaarschel, bel, altaardoek, heilige oliën, watten, kaarsjes, kaarshouders en liturgie.

Versierd met ruitmotieven in relief, spijkertjes en versierde en onversierde nagels. Centraal op de deur een Christusmonogram met daarboven en daaronder de tekst: "Panis vivus vitam praestans homini" (Levend brood dat mensen leven geeft). Aanwezig zijn ook een hostiedoos en een ablutievat. Het rusttabernakel is gemaakt door frater Leonardus Staarink (1894-1974) die jarenlang de leiding had over de 'oude' smederij van de Leo Stichting te Borculo.

Hing in Egmond in het voorkoor, heeft tot ongeveer 1960 dienst gedaan.

Rood koperen schaal met drie geel koperen bolpootjes. Gebruikt voor het verbranden van stembriefjes en palmtakjes. In de jaren '60 al vervangen door een ijzeren pot.

Voet, lichaam en monding identiek aan die van de kan vermeld onder vorig inventarisnummer. Geknikt voluutvormig, afstaand oor. Aan de bovenzijde een gestileerd bladmotief, dat eindigt in een kleine duimgreep

Ronde, geprofileerde voet met gewelfde rand en verzonken bovenvoet. Korte stam met ring. Bekervormig lichaam met geprofileerde en ongeprofileerde band. Gecontourneerde, verdikte monding met brede sneb. Voluutvormig oor, tweemaal in het midden ingesnoerd

Ovale schaal vlakke rand en geaccoleerde buitenrand

Gekalligrafeerde tekst voor de celebrant. Het betreft de vernieuwde tekst totstandgekomen na de herziening van de constituties en directorium onder moeder Annette Verbeeten.