Zoeken in collecties

bevestigd op een plankje. De schel werd gebruikt als signaal voor het begin van het koorgebed en om het einde van een kapeldienst aan te geven, waarop de zusters de kapel verlieten. Dit gold ook voor de kinderen, die op het internaat zaten en aanwezig waren tijdens de Eucharistieviering in de morgen, in het lof en tijdens andere vieringen, maar niet bij het koorgebed. De kinderen verlieten op de signalen van de schel groepsgewijs de kapel; eerst de kinderen op de hoeken van de banken, daarna de twee groepen in het midden. Bij het eerste signaal: uit de bank; bij het tweede signaal: knielen; en bij het derdel: omdraaien en in de rij de kapel uit.

Werkschort voor over de jurk die de zusters na 1967 droegen. Van dezelfde stof gemaakt als de jurk. De schort werd door de zusters gedragen bij eenvoudige werkzaamheden in huis, zoals afwassen, stoffen, etc..

Zusters beschikten, naast het habijt, eventueel over werkkleding. Werkkleding kon bestaan uit een cellenschort (1), werkschort voor in huis (2), blauwe werkschort voor in tuin (3, 4), werkmouwen (5), een zwarte wollen omslagdoek (6) en een paar klompen met klompensokken (7, 8). Iedere zuster had een halve schort, of cellenschort, die werd gebruikt voor het wegbrengen van het vuile waswater uit de cel naar het toilet. Elke week werd de houten vloer van de cel met zand geveegd, daarvoor werd de celschort omgebonden. De hele werkschort werd gebruikt voor het werk in huis, bijvoorbeeld in de keuken. In de binnenband van de schort staat het nummer '204' in kruissteek geborduurd. De blauwe schort werd gebruikt bij het werk in de tuin samen met de klompen. In een van de blauwe schorten staat het nummer '344' in kruissteek geborduurd. Op de bovenzijde van de klompen staat het nummer '141' met pen geschreven. De werkmouwen werden over de mouwen van het habijt aan het habijt vastgeknoopt bij elk werk. De wollen doek (van thuis meegebracht) werd omgeslagen tegen de kou als de zusters naar buiten gingen of wanneer het binnen niet al te warm was.