Zoeken in collecties

Henricus van den Wijmelenberg was magister-generaal van 1853 tot 1881 en prior van klooster St. Agatha. Over zijn paarse schoudermantel hangt het borstkruis, aan de ringvinger van de rechterhand draagt hij de ring die enkele van zijn voorgangers ook droegen. Het zijn de waardigheidstekenen die bij zijn functie hoorden, evenals de mijter en de kromstaf. Op een tafeltje naast de geportretteerde verwijzen twee boeken naar zijn opdracht aan de streekhistoricus C.R. Hermans tot het schrijven van de geschiedenis van de herleefde orde aan de hand van documenten en archiefstukken. Dit resulteerde in 1855 in een boekwerk van drie delen. Hier zijn twee delen afgebeeld, hetgeen kan worden toegeschreven aan het feit dat het schilderij werd vervaardigd vóór het werk van Hermans was gepubliceerd. Bovenop deze boeken ligt de Regel van Augustinus, volgens welke de kruisheren leven. Als een fundament onder dit stapeltje boeken zocht deze pausgezinde magister-generaal in het archief van zijn klooster de enige door een paus zelf gezegelde oorkonde voor de kruisheren op. De inhoud beviel hem ook goed, Paus Paulus II roept daarin op de privileges voor de Orde van het Heilig Kruis na te leven (1495). Ter linkerzijde van de nis met het beeld van Christus aan de geselkolom is het wapen van de geportretteerde te zien: een opkomende zon met daarboven het Kruisherenkruis. Aan de onderzijde is zijn devies te lezen op een banderol Igneus Hinc Vigor, ‘van nu af aan een vurige kracht’. In de Franse periode waren alle kruisherenkloosters opgeheven, op die in Uden en St. Agatha na. In 1838 waren er nog slechts vijf kruisheren, omdat het verbod novicen aan te nemen al sinds 1812 van kracht was. Nadat koning Willem II na zijn troonsbestijging in 1840 de kloosters toestond nieuwe leden aan te nemen, kreeg de geportretteerde de leiding en bracht een nieuwe bloei tot stand. Van den Wijmelenberg wordt algemeen beschouwd als de tweede stichter van de Kruisherenorde