Zoeken in collecties

Het tegeltje is ontworpen door zuster Theofoor van Zeijst osa (Ans van Zeijst, 1906-1988) in opdracht van de Mater Amabilisscholen (MAS). De MAS verzorgden na de Tweede Wereldoorlog vormingswerk onder jonge arbeidsters, allereerst in het bisdom Roermond. Er is een ander MAS-tegeltje bekend met de voorstelling van een haan en de tekst 'Drijf nu op eigen wieken'. Op de voorzijde is dit tegeltje gesigneerd: MAS. Op de achterzijde is vermeld "Ontw. Moniales Augustinianae, Maarssen" en het handelsmerk van de fabrikant Westraven uit Utrecht. De ontwerptekeningen van de tegeltjes zijn aanwezig in het persoonsarchief van Ans van Zeijst in het Katholiek Documentatie Centrum te Nijmegen.

Een schilderij van frater Victor voor zijn kippenhok (1), linksonder gesigneerd en gedateerd. En een portret van een man (2), mogelijk frater Victor. Rechtsonder gesigneerd en gedateerd.

In het bordspel doorloopt de zuster op speelse wijze haar leven in het klooster via tien ladders van elk tien sporten. Ze begint in het postulaat, komt vervolgens in het noviciaat, daarna in het juvenaat en later in de probatie. Dit zijn de vier fasen in de vorming van de ursulinen: een half jaar postulaat, twee jaar noviciaat, drie jaar juvenaat en dan na ongeveer tien jaar kloosterleven een half jaar probatie. Tijdens het spel moeten er vragen worden beantwoord over de geschiedenis en de spiritualiteit van de ursulinen uit het bijbehorende boekje 'Ursulinenspel'. Bovendien moeten er op de sporten met een rood nummer een vraag 'kloosterlijke tucht' en op de bovenste sport van elke ladder een vraag 'Canonieke visitatie' worden beantwoord. Er zijn 6 verschillende speelfiguren, vormgegeven als zes verschillende zusters: Modesta, Simplicia, Dolorosa, Perseverata, Hilaria en Cordata. Van alle 6 de speelfiguren zijn drie varianten, gebaseerd op de kleding in de verschillende fasen: postulant, novice en geprofeste zuster. De 4 aanwezig spelborden verschillen van elkaar in de afbeelding bovenaan het bord. Op één bord is een gouden kroon weergegeven (1), omhoog gehouden door twee engelen. Links en rechts van de kroon een banderol met de tekst "Wie overwint, hem zal ik de kroon van het leven geven". Op een tweede bord staat bovenaan een godslamp afgebeeld met twee brandende wierookschalen (2). Op een ander bord zit bovenaan links de H. Ursula op een gouden troon in de wolken (3) terwijl vanuit de bovenzijde van de wolken de hoofden van drie gesluierde zusters met kaarsen en vier gesluierde zusters met palmtakken tevoorschijn komen. Aan de rechterkant staat een lege stoel met het embleem van de orde in de rug: de zitplaats waar de zusters om strijden. Het laatste bord lijkt op de voorgaande met het verschil dat de figuren op iets andere wijze zijn weergegeven en rechts is nog een afbeelding van de H. Ursula weergegeven als koningsdochter met kroon en twee pijlen (4).

'Geloofsbrief' van de zusters van 'De Bron' te Nijmegen gericht aan allen die in Zwolle aanwezig waren en geschonken aan het Bedrijfspastoraat (DISK) te Nijmegen. Tegen een achtergrond van het lichte 'levende' blauw is een grote cirkel van warmte en licht te zien: de zon van de verrijzenis. Hierin het idee van een kathedraal, ontleed aan de Duitse theologe Dorothée Sölle (1929-2003). Generaties lang wordt hieraan gebouwd, ooit zal het gereed zijn. Er staat een kruis als teken van pijn, verdriet, ellende en dood, waar het leven vol van is. Maar ook het kruis van Christus, dat het hele bouwwerk omspant. Christus die meelijdt: bij alle pijn en mislukking, is er toch hoop. Rechts zijn twee figuren te zien: gelijkwaardig man-vrouw, gezond-ziek, zwart-blank, homo-hetero. "Iedereen mag er zijn, hoort erbij. Zij zijn vurig van kleur, zij zijn gericht op die zon, zij worden er door getrokken." De figuur rechts boven staat symbool voor de hemel, vanwaar God met de mens bezig is. Op de achterzijde is de tekst aangebracht: ""Teken van hoop" aangeboden aan: industrie-pastoraat DISK Nijmegen. Afzender: een groep in en rond "De Bron" 6541 Nijmegen, 9 mei 1987".