Zoeken in collecties

Uitvouwbaar naai-etuitje, 'scrupelzakje' genoemd. Van buiten voorzien van een drukknoopje. Van binnen met lapjes stof om naalden en spelden in op te bergen en van een open vakje voor andere naaibenodigdheden. Iedere zuster had in haar losse zak of (vanaf 1946) in de zak van haar onderjurk een dergelijk naai-etuitje, waarin enkele spelden, naalden, een vingerhoed, een paar veiligheidsspelden en naaigaren werden bewaard. Met het draad werd zuinig omgesprongen, ook kleine draadjes werden bewaard en later hergebruikt. Een dergelijk 'scrupuleus' gebruik van naaigaren zou de verklaring kunnen zijn voor de benaming van het scrupelzakje.

Houtjes met de namen van drie zusters: zr. Gregorius, zr. M. Auxilia, zr. Ma. Renée. De letters 'M.' en 'Ma.' zijn afkortingen voor 'Maria'. Bij het theedrinken tijdens recreatie (altijd op donderdag en zondag, vaak op dinsdag en op dagen die er aanleiding toe gaven) stond het iedereen vrij een plaats te kiezen. Na het theedrinken legden de zusters hun 'houtje' bij hun kopje en zetten dat op de vaste plaats voor de komende maaltijd. De kopjes werden na de thee dus niet afgewassen.

Driedelig vaatwerk om de drie oliën te bewaren die gebruikt worden bij het toedienen van de verschillende sacramenten. De drie oliën zijn aangeduid met de letters OC (Oleum Catechumenorum), OI (Oleum Infirmorum) en OS. De laatste bevatte ongetwijfeld het Chrisma, de olie voor het sacrament van de doop en de wijdingen van bisschoppen, priesters, altaren en vaatwerk.

Zwarte tussen- of onderrok. Een onderrok was iets korter dan het habijt. De rok werd zichtbaar bij huishoudelijk werk, zoals schrobben en dweilen. Het habijt werd dan omgeslagen en vastgezet met een knoop en lusje.