Zoeken in collecties

De stamboom werd gemaakt ter ere van het 75-jarig bestaan van de congregatie in 1922. In 1947 is de stamboom opnieuw gebruikt bij de viering van het eeuwfeest. Bij gelegenheid van het eeuwfeest zijn de vanaf 1922 gestichte kloosters bijgetekend en het getal 75 in 100 veranderd.

Iedere zuster droeg onder het habijt een zwart zakje waar kleine voorwerpen in konden worden bewaard. Aan het lint waarmee dit zakje om het middel van de zuster was gebonden, droeg zij ook een speldenschijfje om altijd een paar naalden en spelden bij de hand te hebben.

Vanaf 1959 gedragen door de zusters Franciscanessen van St. Lucia toen het lange scapulier vervangen werd door een korte met tailleband. Op het lange scapulier was dit symbool op borsthoogte aangebracht als borduursel op het scapulier zelf. Ronde speld met centraal een rood kruis. In de vier ruimten tussen de armen van het kruis zijn de volgende lijdenswerktuigen afgebeeld: 3 nagels, een gesel, een speer en een lans met spons, en de doornenkroon. Op de achterzijde een sluitspeld en een (van latere tijd daterend) hangoogje.

De ringen waren genummerd. De servetring van de algemeen overste is voorzien van het opschrift "E.M.", die van moeder vicaris met "M.V.". De derde aanwezige ring draagt het nummer 14.