Zoeken in collecties

In 866 werd door Hugo van Cammingha, heer van Ameland, een klooster op Ameland gesticht. In 1109 werd wegens herhaalde aanvallen van de Noormannen het klooster naar Ferwerd overgebracht en kreeg dit benedictijns dubbelklooster, waarvan de eerste vermelding uit 1228 dateert, de naam Bethanië. Vóór 1289 droeg bisschop Jan van Nassau de kerk in Ferwerd, die aan Sint Martinus gewijd was, over aan het klooster, dat behalve Bethanië ook wel Foswerd werd genoemd. Over het eigendom van het patronaat bestond een geschil met ene Sibrandus Hescelinga. Dit geschil werd voorgelegd aan de officiaal van de aartsbisschop van Keulen. De uitspraak hierin is niet bekend, maar blijkbaar zijn de rechten op de kerk inderdaad aan Foswerd gekomen. Blijkens de conventszegel, waarvan het oudst bekende exemplaar uit 1465 stamt, was het klooster aan Johannes de Doper toegewijd. In 1553 voegde het klooster zich onder de Bursfelder Congregatie, een benedictijner hervormingsbeweging en werd daarna uitsluitend nog door benedictinessen bewoond. In 1580 werd het klooster door Staatsen geplunderd en in brand gestoken. De abdij had uithoven te Feswerd, Blije, Kolhol, Hardegarijp, Hogebeintum en een refugiehuis te Leeuwarden