Zoeken in collecties

De Sociëteit voor Afrikaanse Missiën had in Hastings (VK) haar grootseminarie, dat echter in 1939 zijn deuren moest sluiten, omdat het gebouw gevorderd was en Engeland daarenboven door de oorlog niet meer bereikbaar was. Het grootseminarie werd toen ondergebracht in een landhuis op het landgoed Aalbeek, dat gelegen was aan de Aalbekerweg in Aalbeek, een gehucht dat deel uitmaakt van het dorp Hulsberg, dat onder de tegenwoordige Limburgse gemeente Beekdaelen valt. Tot 1939 was voormeld huis als retraitehuis in gebruik bij Duitse jezuïeten, die het in 1898 en daarna in 1911 hadden uitgebreid c.q. verbouwd. Het bij dit huis behorende koetshuis kreeg, voorzien van een spits torentje op het dak, de functie van kapel. Behalve het grootseminarie werd in 1946 in onderhavig huis ook de etnografische collectie van de Sociëteit voor Afrikaanse Missiën ondergebracht, die echter in 1959 van daaruit naar het missiehuis in Cadier en Keer verhuisde. In 1970 werd het Aalbeekse grootseminarie opgeheven dat toen opging in de Hogeschool voor Theologie en Pastoraat (HTP) te Heerlen, waarin de Sociëteit voor Afrikaanse Missiën, de Paters van de Heiligen Harten, de redemptoristen en het bisdom Roermond sinds 1966 hun hogere priesteropleidingen hadden samengevoegd. Na jaren van verval en leegstand werd het gebouwencomplex aan de Aalbekerweg in 1978 verkocht. In 1992 viel dit complex aan de sloophamer ten offer. Het koetshuis, waarvan in 1987 het dak was ingestort, werd als villa Aalbeek herbouwd

Bismarcks Kulturkampf ontvluchtend, verbleven Duitse jezuïeten van 1879 tot 1925 op het landgoed Aalbeek, gelegen in het gelijknamige dorp Aalbeek, dat deel uitmaakt van de tegenwoordige Zuid-Limburgse gemeente Beekdaelen. Aanvankelijk huurden ze van een zekere Auguste Nieuwenhuys het op dit landgoed gelegen huis, waarvan ze in 1886 tot aankoop overgingen. In 1896 breidden ze dit mergelstenen huis uit met een bakstenen aanbouw, die het eerste gedeelte van het latere klooster zou gaan uitmaken. Het andere gedeelte van het klooster werd in 1911 gerealiseerd. Hiervoor moest door sloop van het huis en de oude zuidelijke tuinvleugel plaats gemaakt worden. Het bij het huis behorend koetshuis bleef behouden. Voorzien van een spits torentje ging het toen als kloosterkapel dienst doen. Vanaf 1918 tot de opening in 1925 van het retraitehuis Sint Ignatius te Spaubeek, fungeerde het klooster als retraitehuis voor Nederlandse jezuïeten. In 1932 bood het klooster onderdak aan een aantal Spaanse jezuïeten in ballingschap. Voorts was vanaf 1939 in het klooster het Grootseminarie van de Sociëteit voor Afrikaanse Missiën gevestigd, dat later samenging met de hogere priesteropleiding van de paters van de H.H. Harten te Valkenburg en van de redemptoristen te Wittem, hetgeen uiteindelijk resulteerde in de Hogeschool voor Theologie en Pastoraat te Heerlen. In 1992 werd het al in 1970 gesloten klooster gesloopt. Het koetshuis dat, zoals reeds vermeld als kloosterkapel dienst had gedaan en waarvan het dak in 1987 instortte, kon als villa Aalbeek herbouwd worden

Vanaf 1253 had de abdij Val-Dieu in het Belgische Aubel een uithof te Abshoven, een buurtschap ten zuiden van Munstergeleen in de gemeente Sittard-Geleen. Bij het ontstaan van deze uithof hebben de heren van Valkenburg, Born en Haasdal een belangrijke rol gespeeld. De monumentale gebouwen met de landerijen werden in 1798 onteigend om in 1820 door de Dienst Domeinen verkocht te worden aan de rijke Maastrichtenaar Strengnart. In 1901 werd het gebouw verkocht aan de Franse congregatie Dienaressen van het Heilig Hart van Jezus en werd het een nonnenklooster met een kindertehuis, Huize Abshoven geheten. Nadat het klooster was gesloten, brandde het in 1995 grotendeels af